Μήνα Μάρτη στη Νέα Μάκρη!

Κατά καιρούς έχω και έχουμε όλοι γκρινιάξει για την έλλειψη "πρασίνου" και γενικότερα πάρκων στην Αθήνα. Επιπλέον διαρκώς αναρωτιόμαστε "και πού να πάμε;", "τίποτα δεν υπάρχει εδώ κοντά".
Σε πείσμα λοιπόν του κακού μου εαυτού και της κοινότυπης τακτικής την ημέρα της εθνικής μας αργίας (25η Μαρτίου), με πρόταση των γονιών μου, πήγαμε για βόλτα στη Νέα Μάκρη.

Το χαρακτηριστικό της Νέας Μάκρης είναι ένα λιθόστρωτο μονοπάτι, παράλληλα με την παραλία, το οποίο εισχωρεί μέσα σε "πράσινο". Δεξιά και αριστερά υπάρχουν φροντισμένα δέντρα, καθώς επίσης και κάτι "χαμόσπιτα" εκκατομμυρίων πάνω στο κύμα. Ο δήμαρχος (προφανώς) έχει φυτέψει και φοίνικες πάνω στην παραλία, δίνοντας ένα πιο εξωτικό στυλ στην περιοχή.

Με σύμμαχο τον ήλιο, κάναμε βόλτα πάνω κάτω σε αυτό το μονοπάτι, χαζεύοντας το τοπίο, που ομολογουμένως είναι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Υπήρχαν και κάποιοι θαρραλέοι που έκαναν πικ-νικ και κάποιοι άλλοι που επιδόθηκαν σε ... αθλοπαιδείες στην άμμο.

Σε ένα μέρος της διαδρομής το μονοπάτι σε οδηγεί σε ένα κατάλευκο εκκλησάκι, με θαλασσί τρούλο, τέτοιο που συναντά κανείς στις Κυκλάδες. Αν θυμάμαι καλά είναι της Αγ. Κυριακής.

Και επειδή το περπάτημα ανοίγει την όρεξη (και όχι μόνο), καθίσαμε σε ένα ταβερνάκι για τον παραδοσιακό μπακαλιάρο-σκορδαλιά, ο οποίος παρεπιπτόντως ήταν λουκούμι.
Φεύγοντας σκέφτηκα ότι η Νέα Μάκρη είναι ένας κοντινός στην Αθήνα, προορισμός ο οποίος ενδείκνυται για κοντινές εξορμήσεις. Βέβαια κρίνοντας από τον αυξημένο κόσμο, Μάρτη μήνα, μάλλον δεν θα πέφτει καρφίτσα το καλοκαίρι. Ίδομεν λοιπόν.