Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Καθαρά Δευτέρα στα .. καμμένα.

- "Και πού να πάμε;;", ετέθη για ακόμα μία φορά η κλασσική ερώτηση.
- "Βουνό ή θάλασσα;"
- "Χμμμ ... μιας και η μέρα επιβάλλει θαλασσινά, τα παραλιακά μέρη θα έχουν την τιμητική τους, άρα πολύ κόσμο, άρα 5 ώρες επιστροφή" λέω εγώ

- "Ωραία, σε πιο βουνό;"

-"Ένα βουνό που να συνδυάζει και ξέφωτα για το πέταγμα αετού και μέρη με πυκνά φυλλώματα για να κάνουμε το πικ νικ μας"

Μη σας τα πολυλογώ αποφασίσαμε να πάμε στην Πάρνηθα. Αφού περάσαμε όλες τις χασαποταβέρνες που σέρβιραν σαρακοστιανά, αφού πληρώσαμε 15€ για 2 μερίδες καλαμαράκια και 1 μερίδα πατάτες σε πακέτο, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε.
Σε ένα από τα μεγαλύτερα ξέφωτα
(όπου από παιδί θυμάμαι να κάνουμε εκδρομές) είχε μια εκδήλωση το ΚΚΕ και είχε γεμίσει τα δένδρα με κόκκινες σημαίες. Παραπλεύρως του δρόμου αυτοκίνητα, επαναστατικά τραγούδια από κάποια μεγάφωνα, τσίκνα και κόσμος ... Χμμμ είναι που στο βουνό θα αποφεύγαμε τον κόσμο. Όπως μάθαμε γινόταν μία εκδήλωση υπέρ των αναδασώσεων στην Πάρνηθα.
Anyway αποφασίσαμε να αφήσουμε τους πολύβοους πρόποδες και να ανηφορίσουμε. Όσο ανεβαίναμε τόσο πιανόταν η ψυχή μας. Και όχι από το υψόμετρο, αλλά από τη γύμνια. Δεν είχα πάει στην Πάρνηθα μετά την καλοκαιρινή πυρκαγιά. Ένα έχω να πω .. κρανίου τόπος .. μαύροι κορμοί, σταχτί ξερό χώμα και που και που κάποια δενδράκια που γλίτωσαν τη φωτιά με μερικά καψαλισμένα κλαδιά.
Μέσα σε όλο αυτό το νεκρό τόπο, αγέρωχο και στο παρά τσακ σωσμένο το Καζίνο. Είχα ακούσει ότι δόθηκε υπεράνθρωπη μάχη να μην παραδοθεί στις φλόγες και πράγματι έτσι πρέπει να έγινε. Μέχρι την είσοδό του είχε καμένα δένδρα.
Βρήκαμε λίγο χώρο με λίγο πράσινο και λίγη άπλα και λίγη θέα και στρώσαμε τις ψάθες μας. Βγάλαμε και τα ταπεράκια μας με όλα τα σχετικά εδέσματα και ... τα παρατήσαμε. Σηκωθήκαμε να δώσουμε φιλότιμες προσπάθειες ώστε να πετάξουμε τον αετό μας. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχε και πολύ αέρα εχθές. Εεε αφού πέταξε για 4-5 δευτερόλεπτα και αφού έπεσε ουκ ολίγες φορές, είπαμε να παρατήσουμε την προσπάθεια, να τον αφήσουμε να φλερτάρει με το έδαφος και να φάμε. Σκάσαμε. Δεν το κρύβω. Το αποδώσαμε όλοι στο ότι, η φύση ανοίγει την όρεξη! Αλλά επειδή ορισμένα μέλη της παρέας "τρωγόντουσαν" να ξαναπροσπαθήσουν, μετά το φαγητό ξαναπροσπάθησαν. Και ας έλεγα εγώ ότι "η χώνεψη είναι ιερή διαδικασία" και ότι "η καρδιά θα ζοριστεί" .. στου κουφού την πόρτα ... Πέταξε όμως .. και πήγε πολύ ψηλά!! Και αμόλα την καλούμπα! Αμόλα, αμόλα ... .... ουπς πού πηγε το σκοινί;; Άφαντο το σκοινί. Μείναμε με την καλούμπα στο χέρι που λένε.
Η καλούμπα είχε ένα κόμπο (;;) ο οποίος από την αντίσταση κόπηκε. Και έτσι πάει ο αετός μας!! Έπεσε σε μια χαράδρα ... για να αποτελέσει πιθανό προσάναμα για την επερχόμενη πυργαγιά..

Αυτός ήταν το χρονικό μιας Καθαράς Δευτέρας στα καμμένα .. Άντε και του χρόνου!!

15 σχόλια:

Roadartist είπε...

Καλημερα και απο εμενα και καλως ορισες στο μπλογκ μου.
Γροθια στο στομαχι ηταν οι φωτο με τα καμμενα..

seaina είπε...

-->roadartist
Όντως πολύ κρίμα ..

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Τι δουλειά έχει μια seaina στο βουνό;

seaina είπε...

-->νίκος
Χμμ, καλή ερώτηση...και θα απντήσω ότι είμαι παντός καιρού!

Γκρινιάρης είπε...

Πολύ όμορφα!

Εγώ ξέρεις με τι στενοχωρήθηκα απ' όλο το post σου; Που πρέπει να κάνεις τόσο ταξίδι για να βρεις λίγο πράσινο και λίγη άπλα να ευχαριστηθείς τη φύση... Για να κάνεις το πιο απλό πράγμα, να απλώσεις ένα τραπεζομάντηλο κάτω και να φας, μακριά από αμάξια και πολυκατοικίες. Και το συγκρίνω την πόλη που μένω τώρα, που απλά πρέπει να πας λίγες στάσεις λεωφορείου ή μετρό παρακάτω (όπου κι αν μένεις) για να βρεις ένα μικρό ή μεγάλο ή τεράστιο πάρκο.

Γαμώτο. Πότε θα βάλουμε μυαλό και να καταλάβουμε ΠΟΣΟ έχουμε υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής μας;

seaina είπε...

-->γκρινιάρης
Πράγματι είναι πολύ δύσκολο να βρεις ένα πράσινο μέρος στην Αθήνα. Και αυτά που έχουμε τα καίμε κιόλας.
Η διαφορά είναι ότι εμείς δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης, δε λείπει το πράσινο από την καθημερινότητά μας, επειδή δε το γνωρίσαμε. Ενώ εσύ που το γνωρίζεις τώρα εκεί που ζεις και που το αφομοιώνεις στη ζωή σου θα έχεις μεγάλο πρόβλημα στην Αθήνα...ακριβώς επειδή θα σου λείπει.
Πάντως ανεξαρτήτως συνήθειας είναι όντως κρίμα να ζούμε σε απάνθρωπες συνθήκες..

ONOMATODOSIA είπε...

αφου τον πεταξατε οκ.

εγω τιποτε.

μετα τον πεταξα στα σκουπιδια.








για το προηγουμενο ποστ,
gia rok se κοβω...

Σοφία είπε...

Μια χαρά σας βρίσκω με τον χαρταετό σας και τα εδέσματά σας (μιλάμε τα καλαμαράκια ειδικά πολύ τα λιγουρεύομαι). Και του χρόνου!

seaina είπε...

-->onomatodosia
Γιατί καλέ τον πέταξες στα σκουπίδια, αφού δεν το πέταξες στα .. σύννεφα;; Κρίμα, έπρεπε να τον κρατήσεις για του χρόνου.
Όσο για το προηγούμενο, οι emo έχουν κάποια κοινά με rock ..

-->σοφία
Να δεις τι χαμό έκανα για να έχουμε καλαμαράκια μαζί μας .. χαχα!!!

Σπύρος είπε...

Kαι του χρόνου..καλη σαρακοστή να έχουμε και με το καλό οι άγιες μέρες φιλια :)

seaina είπε...

-->lockheart
Επίσης και εσύ καλή σαρακοστή να περάσεις!

? είπε...

φαίνεται ότι περάσατε ωραία! άντε και του χρόνου!

seaina είπε...

-->Νίκος Κ.
Καλά ήταν. ελπίζω κι εσύ να πέρασες όμορφα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα και από εμένα! Άντε και μεγαλύτερες εξορμήσεις στο κοντινό μέλλον, μιας και το καλοκαίρι βρίσκεται προ των πυλών!

seaina είπε...

-->traveller
Από το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί!