"Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία..."

Χθες το βράδυ είχε Πανσέληνο..την Πανσέληνο του Ιουλίου!! Αν βρεθήκατε έξω, κάπου ψηλά με θέα, ούτως ώστε να τη δείτε, είσαστε τυχεροί, οι υπόλοιποι (αν σας λέει κάτι το ολόγιομο φεγγάρι) μάλλον χάσατε.
Προσωπικά βρέθηκα στο Αττικό Άλσος, μαζί με τη ... μισή Αθήνα μάλλον, αν κρίνω από τον κόσμο που επικρατούσε και χάρη στην ξαστεριά μπόρεσα να απολαύσω αυτό το "ασημένιο τάληρο" που λέει και ο Βοσκόπουλος.Ήταν πανέμορφα!!

"Μα έχει πανσέληνο απόψε και είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα..
δεν νοιώθω θλίψη μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου που τα'κανε όλα ωραία.."

Απίστευτο τραγούδι της Χ. Αλεξίου, το οποίο το μνημονεύω κάθε φορά που βλέπω το φεγγάρι.

Αλήθεια, τι είναι αυτό που μας τραβάει κάθε φορά που έχει γεμάτο φεγγάρι και καθόμαστε με τις ώρες και με το κεφάλι ψηλά (με τον κίνδυνο του αυχενικού συνδρόμου ορατό), να το χαζεύουμε;
Μήπως εκείνες τις ημέρες το μαγνητικό πεδίο γύρω από το φεγγάρι φτάνει στην μέγιστη έντασή του και ... μαγνητίζει τα βλέμματά μας;
Τί να πω ... δεν ξέρω. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι πως σήμερα φόρεσα .. κολλάρο στο λαιμό για να την παλέψω στη δουλειά :-)

Επίσης, σερφάροντας λιγάκι σήμερα βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον site με τις "Παραδοσιακές Ονομασίες των Πανσελήνων", τις οποίες κάθε παράδοση του κόσμου απέδιδε στο φεγγάρι. Οπότε για παράδειγμα χθές (Πανσέληνος του Ιουλίου) είχαμε τις εξής Πανσελήνους :

~ Για τους Κέλτες «της Αξίωσης»
~ Για την Μεσαιωνική Αγγλία «του Υδρόμελου» (Mead Moon)
~ Για τους άποικους της Αμερικής «Καλοκαιρινό Φεγγάρι» (Summer Moon)
~ Για τους Νεο-Παγανιστές «του Ρόδου»
~ Για τους Ινδιάνους «του Αρσενικού Ελαφιού» και «του Αρσενικού Λαγού»
~ Για την Ινδιάνικη φυλή των Cherokee «του Θερισμού του Καλαμποκιού»
~ Για την Ινδιάνικη φυλή των Choctaw «του Γερανού»
~ Για τους Κινέζους «του Πεινασμένου Φαντάσματος»
~ Άλλες ονομασίες είναι «του Κεραυνού» και «του Άχυρου»

Διαλιέχτε και πάρτε, ό,τι φεγγάρι προτιμάτε ... τσάμπα είναι!

Αξίζει να μπείτε να δείτε τις ονομασίες για τις Πανσελήνους όλου του χρόνου.

Θα κλείσω με τους στίχους ενός καινούριου τραγουδιού του Παντελή Θαλασσινού που μου αρέσει πολύ :

"Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι
γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ.
Ζηλέυγω του, του φεγγαριού που πάντα σεργιανίζει
για την θωρεί την αγαπώ τη νύχτα σαν πορίζει.


Σαν θα περνάς την πόρτα τζι, φεγγάρι μου σταμάτα,
χαιρέτα μου τη κι ύστερα, συνέχισε τη στράτα


Ήλιε μου παραγγέλνω σου, να γοργοβασιλέψεις
μη το φεγγάρι δεις αυγή, γιατί θα του ζηλέψεις.
Φεγγάρι μου ουρανόστρατο, χαμήλωσε μια στάξη
να φεγγει, η αγάπη μου στο σπίτι τσι να φτάξει.


Σα θα περνάς τη πόρτα τζι, φεγγάρι μου θυμίσου
τόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου"

ΧΧμμμμ.... μου ήρθε μια ιδέα...αν θέλετε σκεφτείτε, θυμηθείτε ή ακόμα καλύτερα εμπνευστείτε και γράψτε μου κάποιο στιχάκι ή κάποια μαντινάδα με σχέση το φεγγάρι. Νομίζω υπάρχουν πολλά έτοιμα...