5 και πλεόν πράγματα για μένα

Οι αγαπημένοι μου Γκρινιάρης, Πολυχρόνης και Sailor με κάλεσαν σε αυτή την αλυσίδα γνωριμίας bloggers των 5 προσωπικών πραγμάτων. Έτσι κι εγώ θα σας μιλήσω για το αγαπημένο μου θέμα: ΕΜΕΝΑ!!

Λοιπόν:

1. Κάτι που με χαρακτηρίζει είναι ο πλουραρισμός. Σε όλα. Διάφορα στυλ, ντυσίματος, διάφορα στυλ μαλλιών, διάφορα στυλ μουσικής, διάφορα στυλ ταινιών, διάφορα στυλ εξόδων και εκδρομών, διάφορα στυλ αθλημάτων, διάφορα στυλ μουσικών οργάνων, διάφορα στυλ ανθρώπων .. με ευχαριστούν εξίσου. Αυτό μας οδηγεί στο 2ο χαρακτηριστικό μου .. :

2. .. βαριέμαι εύκολα και γρήγορα. Γαμώ το, προσπαθώ να βρίσκω συνεχώς τρόπους να μην είμαι στάσιμη, ώστε να μην πλήττω. Να είμαι ελεύθερη, δεν μπορώ εύκολα να καταπιέζομαι. Έχω γαϊδουρινή υπομονή, αλλά για κάτι που πιστεύω και με τρελαίνει. Αυτό λοιπόν, με τη σειρά του, μας οδηγεί στο επόμενο χαρακτηριστικό .. :

3. ... θέλω και προσπαθώ να ζω έντονα. Δεν θέλω να κάθομαι, θέλω να δοκιμάζω πολλά και διαφορετικά πράγματα. Όσο πιο extreme, πιο επαναστατικά, πιο παράξενα, πιο κόντρα στα τετριμμένα, τόσο καλύτερα. Βιάζομαι να ζήσω πολλά και προκαλώ πολλές φορές τη μοίρα μου να ζήσει περίεργα και δύσκολα πράγματα. Αυτό πάλι, μας οδηγεί στο 4ο χαρακτηριστικό ...:

4. .. Πολυπραγμοσύνη. Έχω πολλά, διάφορα και αντικρουόμενα χόμπυς: η μουσική (έχω μάθει και ασχοληθεί με διάφορα όργανα), ο κινηματογράφος, το θέατρο, το διάβασμα μυθιστορημάτων (από παιδί), τα ταξίδια (αχχ μακάρι να είχα λεφτά να έκανα συχνά ταξίδια), το blogging πλέον (ο νέος έρωτας), η φωτογραφία, ο χορός (έχω χορέψει μπαλέτο σε ηλικία 5 χρονών στο Rex παρακαλώ, .. πριν τη Βανδή! Τώρα μαθαίνω latin και ευρωπαϊκούς τα τελευταία 2 χρόνια), η κολύμβηση (χρόνια ενασχόληση από παιδί, κατάλοιπο οι ανοιχτές πλάτες! Χα χα!), οι συλλογές (άλλη τρέλα: γραμματοσήμων, κοχυλιών, χαρτιών αλληλογραφίας, cart-postals, τηλεκαρτών, χαντρών, χαρτοπετσετών, σελιδοδεικτών) τα οποία πότε μόνη εξασκώ και πότε με παρέα. Οπότε:

5. ... έχω αρκετούς καλούς φίλους για τους οποίους αισθάνομαι ευλογημένη και όπως έχω ξαναπεί οι φίλοι μου αποτελούν οικογένειά μου.

Αλλά ξέρετε κάτι, ενδιαφέρουν κανέναν όλα αυτά; Μάλλον όχι ... Χμμ .. θα σας πω και άλλα 5 πιο juicy, λοιπόν.

1. Έχω κάνει 1 εγχείρηση στη ζωή μου, σε ηλικία 12 ετών. Εγχείρηση σκωλικοειδίτιδας, η οποία μου έχει αφήσει μια ουλή 5 εκατοστά κάτω δεξιά στην κοιλιά μου. Με αφορμή αυτό, να πω πως είχα μια απίστευτη φοβία σε γιατρούς, νοσοκομεία, βελόνες (μα καλά γιατί δε δίνουν τίποτα στα παιδιά να μυρίσουν να κοιμηθούν για λίγο, να τους κάνουν το εμβόλιο και μετά να ξυπνήσουν πάλι; Μεγάλη μου απορία από τα τότε!) και τα συναφή, την οποία αναγκάστηκα να «αποδεκτώ» και να συμβιβαστώ όταν πριν 8 χρόνια ανακάλυψα πως έχω υποθυρεοειδισμό οπότε και πρέπει να κάνω εξετάσεις κάθε 9-12 μήνες. Ααα η φοβία μου για τις βελόνες «καταπλάκωσε» επίσης και τη μεγάλη μου επιθυμία να τρυπήσω τα αυτιά μου ... την οποία και ξεπέρασα πριν 5 χρόνια (από τότε ξέσκισα τα σκουλαρίκια) και φέτος τα Χριστούγεννα έκανα κάτι άλλο απίστευτο για την παλιά Seaινα, τρύπησα και τη μύτη μου!

2. Αα έχω πάει σε χριστιανική κατασκήνωση 1 χρονιά!! Ναι ναι, προκειμένου να κάνω διακοπές μακριά από τους δικούς μου και με την κολλητή μου, πήγα στην κατασκήνωση που πήγαινε και αυτή. Ένα θα σας πω .. ξέχασα τι θα πει γυναικείο παντελόνι και αρσενικό είδος. Ξυπνούσαμε πουρνό πουρνό όλες οι τσούπρες και κάναμε γυμναστική με τις μακριές τις φούστες και με την τσίμπλα στο μάτι .. ατυχής συνδυασμός, μην το δοκιμάστε σαβουριαζόμαστε συνέχεια. Μετά πηγαίναμε στην εκκλησία για την πρωινή προσευχή και μετά για πρωινό. Στην πορεία είχε μελέτη της Καινής Διαθήκης και συζήτηση πάνω σε θέματα και μηνύματα. Μεσημεριανό, τηρώντας πάντα της νηστείες, ύπνος το μεσημέρι, το απόγευμα αθλοπαιδείες με τις φούστες, βραδυνό, προσευχή και ύπνος. Κάπου κάπου εξομολογιόμαστε κιόλας .. εγώ φαντάζεστε τελείως ξένη προς όλα αυτά με είχαν βρει και με δούλευαν οι άλλες κοπέλες και έκανα ουκ ολίγες γκάφες. Στην μία και μοναδική εξομολόγηση της ζωής μου, σε ηλικία 15 χρονών περίπου, γελάσαμε πολύ. Πήρα χαρτί και μολύβι και έγραφα τα κρίματά μου, με τη βοήθεια των κοριτσιών. Γέμισα μια σελίδα, Παναγία μου αμαρτίες! Τελικά δεν ζούσα και πλεόν δε ζω στο δρόμο του Θεού. Αμαρτίες όπως: δεν πάω στην εκκλησία τις Κυριακές, δεν κοινωνώ, δε νηστεύω, δε διαβάζω θρησκευτικά αναγνώσματα, φοράω παντελόνια, φοράω μίνι φούστες, τιραντάκια, σορτσάκια, μπικίνι μαγιώ, βάφομαι, βάφω νύχια, (ένα παράξενό όλα σχεδόν είχαν να κάνουν με την εμφάνιση), κάνω "παρέες" με αγόρια (κανά φιλί όλο κι όλο να είχα δώσει τότε), βλέπω άσεμνες ταινίες με ερωτικές σκηνές, βρίζω λέω ψέματα, ειρωνεύομαι, αντιμιλάω στους γονείς μου ... ουφ και γενικά ό,τι άλλο έκανα τελικά αμαρτίες ήταν! Ο πάτερ βέβαια μου είπε πως δεν είναι και τόσο σοβαρά τα αμαρτήματά μου, αλλά αμαρτίες είναι και να προσπαθήσω να τα βελτιώσω! ... και τα βελτίωσα ...

3. Έκλεψα .. ναι και το θυμάμαι ακόμα. Είδατε πώς βελτιώθηκα; Ήμουν, δε θα ήμουν 15 χρονών, όταν είχα πάει με μια φίλη μου σε ένα βιβλιοπωλείο να αγοράσουμε κάτι .. Υπήρχαν λοιπόν κάτι πολύ όμορφα μολύβια (όχι μηχανικά μη φανταστείτε, ξύλινα), αλλά σε πολύ όμορφους χρωματισμούς και σε πολύ όμορφα σχήματα και ξετρελάθηκα. Αλλά ήταν και από τα πιο ακριβά (αφού ήταν τα πιο όμορφα), το χαρτζιλίκι πενιχρό, οπότε αποφάσισα να μη τα αγοράσω. Η φίλη μου όμως με παρότρυνε να τα βουτήξω. Άπα πα πα πα λέω εγώ ... εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα, εσύ άμα θές κάνε ... οπότε τα έκλεψε αυτή για μένα. Φεύγοντας βέβαια από το μαγαζί ανακάλυψα πως στις τσέπες του μπουφάν της είχαν βρεθεί κατά κάποιο «ανεξήγητο» λόγο και κάτι άλλοι μαρκαδόροι... Τα μολύβια αυτά δεν τα χρησιμοποίησα ποτέ και τα έχω ακόμα να μου θυμίζουν την «κλεψιά» αυτή.

4. Δούλεψα για 1η φορά στη ζωή μου σε ηλικία 20 χρονών, καλοκαίρι 2ου έτους, στη Μύκονο σε ένα Camping. Απίστευτη 10ωρη δουλειά καθημερινά για 2 μήνες, αλλά πολύ διδακτική και ενδιαφέρουσα εμπειρία. Οι γνωριμίες που έκανα ήταν πολλές και μου άνοιξαν τα μάτια μπορώ να πω... Φανταστείτε στην αρχή έφυγα από την Αθήνα μικρό κοριτσάκι, άβγαλτο, στο μικρό, ρομαντικό κόσμο με τη νεραϊδόσκονη (και τη θρησκευτική κατασκήνωση!!) και επέστρεψα έχοντας κάνει παρέα: με ένα ζευγάρι Ιταλών που κάθε μήνα της ζωής τους πήγαιναν και σε μια άλλη χώρα όπου δούλευαν και ζούσαν, με ένα μπήχτη ο οποίος πηδούσε κάθε βράδυ και μια άλλη μεθυσμένη τουρίστρια, μια τραβεστί η οποία έμενε στο camping και έκανε show κάθε βράδυ στο Pierros, όπου πήγα και την επισκέφτηκα να τη δω και με χαιρετούσε από τη μπάρα πάνω, με ένα κάρο οι οποίοι για κάποιο λόγο χαζογελούσαν συχνά πυκνά και ανακάλυψα ότι χασισομαστουρώναν (Ααααα τα ναρκωτικά είναι τόσο δίπλα μας!!!) και γενικά η μικρούλα seaινα ανακάλυψε λίγο από τον κόσμο εκείνο το καλοκαίρι!! Τελικά όλοι οι παραπάνω δεν ήταν "κακοί άνθρωποι"!! Χα χα!!

5. Τέλος κάτι σοκαριστικό ίσως για όσους δε με ξέρουν αλλά κάτι που στιγμάτισε τη ζωή μου τα τελευταία χρόνια και που ίσως σε αυτό οφείλεται το ό,τι είμαι σήμερα. Πριν 3-4 χρόνια ήμουν +25 kgr από ό,τι είμαι τώρα. Δεν κατάλαβα ποτέ πως έφτασα εκεί .. αλλά κατάλαβα το πώς ξανακατέβηκα. Συνειδητοποίησα πως όλα τα πράγματα στη ζωή είναι θέμα ενός κλικ του μυαλού! Το πότε θα έρθει και από τι προκαλούμενο είναι, διαφέρει. Αν γίνει όμως τελείωσε .. Έτσι μια ωραία πρωία, είπα τέρμα θα αδυνατίσω και ξεκίνησα .. μόνη μου. Έχασα σε ένα χρόνο 15 kgr και μετά σταμάτησα για κανά χρόνο. Πέρυσι πάλι ξεκίνησα και έχασα άλλα 10kgr μέχρι το καλοκαίρι. Από τότε έχω σταματήσει πάλι ... θέλω για το φινάλε 3-4 kgr ακόμα αλλά πλέον δεν αγχώνομαι. Αυτή η εμπειρία μου έμαθε πολλά, πόσο ρατσιστής είναι ο κόσμος, πόσο κακός και αιχμηρός μπορεί να γίνει δίχως λόγο, πόσο σε υπολογίζουν περισσότερο οι γύρω σου αν είσαι πλέον στα «αποδεκτά» εμφανισιακά πρότυπα, πόσο δυνατός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, πόσο αξία μπορεί να έχουν τα απλά πράγματα στη ζωή, πόσο πιο όμορφος δείχνεις όταν αποκτάς αυτοπεποίθηση και αποβάλλεις τα συμπλέγματά σου .. πολλά πολλά!
Αυτά λοιπόν είχα να πώ.

Εύχομαι να μάθατε μερικά παραπάνω πράγματα για μένα και όσοι δε με ήξεραν και όσοι με ήξεραν!!
Τώρα στοιχεία όπως ότι είμαι ψωνάρα (σε όλους αρέσουν τα κοπλιμέντα), γκρινιάρα (μα γιατί μου χαλάνε τα χατίρια;), εγωίστρια (άμα είσαι καλά με τον εαυτό σου τότε είσαι και με τους άλλους), τσιγγούνα (οικονομία μήτηρ πάσης απολαύσεως), θέλω να ασχολούνται συνέχεια μαζί μου (αφού θέλω αγάπη, φροντίδα και .. προδέρμ) κ.α. δε σας τα λέω για να μη σχηματίσετε άσχημη άποψη για μένα! Ααα ότι δικαιολογούμαι πολύ εύκολα επίσης δε σας το λέω! Μμ.

Κλείνοντας να πω πως, δεν έχω κάποιον να κάνω πάσα την αλυσίδα των "5", μιας και όσοι bloggers ξέρω έχουν ήδη γράψει ... Όποιος λοιπόν, τύχει να διαβάσει αυτό το post και δεν έχει γράψει, ας είναι ο δικός μου καλεσμένος!! Φιλιά!