Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2006

Ένας γάμος, μια καταιγίδα κι ένα ατύχημα

Αφορμή: ο γάμος αδερφού φίλου μου

Σκηνικό: Ν. Σμύρνη, κοντά στο σταθμό του τραμ «Αγ. Παρασκευή» στην Ελευθερίου Βενιζέλου.

Ημέρα: Σάββατο 7-10-06

Ώρα: 20:45 μμ - 21:15 μμ

Περιγραφή :

Το περασμένο Σάββατο 7 Οκτωβρίου, η παρέα μου κι εγώ είμαστε καλεσμένοι στο γάμο του αδερφού ενός καλού μου φίλου (πρώην boyfriend για την ακρίβεια).

Από το πρωί λοιπόν, όπως είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, οι προετοιμασίες (όχι μόνο στο σπίτι της νύφης) αλλά και στο δικό μου έδιναν κι έπαιρναν. Σιδέρωμα του σατέν φορέματος σε χρώμα απαλού σωμών, γαλλικό μανικιούρ κι πεντικιούρ, χαλάουα, μπάνιο, λούσιμο, μαλλιά στα ρόλεϋ όλη μέρα, μακιγιάζ, χτένισμα, λουλούδι στο μαλλί, ντύσιμο, παπούτσια, πασμίνα, τσάντα κι επιτέλους έξω από το σπίτι ....

Μαζευτήκαμε λοιπόν, όλη η παρέα στο σπίτι του Χ. και αποφασίσαμε να πάμε με 2 αυτοκίνητα και όχι με 4. Φτάσαμε στην περιοχή και παρκάραμε τα αυτοκίνητα 3-4 τετράγωνα μακριά από την εκκλησία.

Το μυστήριο, ωραιότατο και σύντομο θα έλεγα ...

Όταν τελείωσε, κατά τις 20:40 βγήκαμε από την εκκλησία περιμένοντας το ζευγάρι να βγει, να φύγει, να το χειροκροτήσουμε και να πάμε στη δεξίωση. Σε κάποια φάση εκεί έξω στο δρόμο, γυρίζω τα μάτια, σηκώνω το βλέμμα και βλέπω στον ουρανό μακριά σαν να αστράφτουν πολλά «φλας» μαζί, αστραπές του κερατά! Ευτυχώς όμως όλο αυτό ήταν πολύ μακριά μας και το σημαντικότερο δεν έβρεχε ....

Τι ήταν να το πω .. ξάφνου στο μάγουλο προσγειώνεται μια σταγόνα. Λες να με φτύνει κανένας; Σκέφτομαι και περιεργάζομαι με διερευνητική ματιά τους γύρω μου. Όπα, να’ σου κι άλλη σταγόνα και τώρα στο μαλλί. Ααα όλα κι όλα δεν έφαγα εγώ 10 ώρες να φτιάξω το μαλλί για να έρθει τώρά κάποιος άσχετος να μου το χαλάσει. Δεν προλαβαίνω να τα πάρω και οι «ροχάλες» πληθαίνουν επικίνδυνα. Συνειδητοποιούμε πως αρχίζει να ψιχαλίζει και λέμε, να μην περιμένουμε το ζευγάρι, αλλά να φύγουμε. Μαζί με μας βέβαια κι όλοι οι καλεσμένοι .. αλήθεια τώρα που το σκέφτομαι όταν έφυγε το ζευγάρι από την εκκλησία υπήρχε κανείς έξω να τους περιμένει, πέρα από την .. καταιγίδα;

Όση ώρα, λοιπόν μέσα στην εκκλησία το ζευγάρι φωτογραφιζόταν, έξω εκτυλισσόταν ένα δραματικό γεγονός. Άνθρωποι πανικόβλητοι, ντυμένοι με σακάκια και τουαλέτες, να τρέχουν να σωθούν από τη βροχή, η οποία όσο πήγαινε και δυνάμωνε. Μέσα σε 5 λεπτά έριχνε καρεκλοπόδαρα, εμείς τρέχαμε (ήρωας με τα 10ποντα τακούνια!!) μέσα σε λακούδες με νερό και λάσπη (πάει το σατέν φόρεμα σε χρώμα απαλού σωμών, το οποίο μετατράπηκε σε χρώμα απαλού σκατί!!), οι πασμίνες προσπαθούσαν να παίξουν το ρόλο της .. ομπρέλας πάνω από τα κεφάλια μας (πάει και το μαλλί, τσάμπα το πιστολάκι και τα ρόλλεϋ, έγινε ένα πατικωμένο, πεθαμένο σγουρό από την υγρασία, με μόνη εναπομείνασα ζωντάνια το λουλούδι στα .. μαλλιά) και γενικά οι κόποι μιας ολόκληρης ημέρας πήγαν στράφι!

Ωστόσο μιας και στην παρέα διαθέτουμε και gentlemen, ο Χ. μας είπε να περιμένουμε κάτω από ένα υπόστεγο, να φέρει το αυτοκίνητο, να μπούμε όλοι μέσα και με το αυτοκίνητο να πάμε στο άλλο αυτοκίνητο και να μοιραστούμε.

Έτσι κι έγινε ... ξεκινήσαμε λοιπόν το αυτοκίνητο του Χ. μπροστά και της Δ. από πίσω να ακολουθεί εν μέσω κοσμοχαλασμού. Οι υαλοκαθαριστήρες δεν προλάβαιναν να καθαρίζουν τη βροχή από το τζάμι, η θολούρα σε όλα τα τζάμια να αυξάνεται απειλητικά, να μην μπορούμε να ανοίξουμε παράθυρα γιατί η βροχή θα ορμούσεμέσα στο αυτοκίνητο, να ανοίγουμε τον εξαερισμό να ξεθολώσουν τα τζάμια, οι μισοί να κρυώνουν να τον κλείνουμε, να ανοίγουμε καλοριφέρ, οι άλλοι μισοί να ζεσταίνονται να το κλείνουμε ... όλα αυτά ενώ κινούμαστε στην οδό ΑΙΜΟΥ Εκείνη την ώρα η «προφητική» Ι. λέει : «Βρε παιδιά, δεν σταματάμε λίγο να κοπάσει και μετά φεύγουμε;», χμ χμ ... δεν κατάλαβα τελικά αν θα σταματούσαμε ή όχι, αλλά το σίγουρο είναι πως δεν σταματήσαμε έγκαιρα...

ΑΙΜΟΥ και Ελευθερίου Βενιζέλου γωνία

Ερχόμαστε από την ΑΙΜΟΥ και θέλουμε να στρίψουμε αριστερά στην Ελευθερίου Βενιζέλου. Από την Ελευθερίου Βενιζέλου για όσους δεν ξέρουν, περνάει το τραμ .. αυτό το γρήγορο μέσο που παίρνεις άμα βιάζεσαι να πας κάπου (κι άμα φτάσεις έγκαιρα να μου τρυπήσεις τη μύτη;) Ε αυτό.

Τις γραμμές του τραμ λοιπόν τις χωρίζει από τον υπόλοιπο δρόμο ένα κράσπεδο ύψους γύρω στους 20 πόντους. Επί της Ελευθερίου Βενιζέλου λοιπόν είναι παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο δεξί μέρος του, διπλοπαρκαρισμένος ένας βλάκας πάνω στη στροφή καταλαμβάνοντας μία λωρίδα κίνησης αυτοκινήτων, μία ελεύθερη λωρίδα κίνησης αυτοκινήτων και αριστερά μια λωρίδα για το τραμ.

Ο φίλος μου ο Χ. καλείται να στρίψει δεξιά, παίρνοντας αρκετά ανοιχτά τη στροφή αποφεύγοντας τον διπλοπαρκαρισμένο βλάκα, αλλά και αρκετά κλειστά να μην πέσει πάνω στο κράσπεδο του τραμ.

Χμ χμ χμ, όλα αυτά σε φυσιολογικές συνθήκες και ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι υπάρχει κράσπεδο, είναι πολύ εύκολο και θα λες τώρα αγαπητέ αναγνώστη σιγά το δύσκολο.

Με το τουλούμι της βροχής να βομβαρδίζει το αυτοκίνητο, ο Χ. μπαίνει στη στροφή. Λόγω έλλειψης ορατότητας και από 2 προβολείς που αναβοσβήνουν στα δεξιά μας καταλαβαίνουμε ότι κάποιος μας αφήνει να στρίψουμε. Και τότε συμβαίνει το μοιραίο ... αποφεύγουμε το διπλοπαρκαρισμένο βλάκα στα δεξιά μας και με ταχύτητα στρίβουμε στην Ελευθερίου Βενιζέλου. Ξαφνικά το αυτοκίνητο τραντάζεται και ανεβαίνουμε πάνω σε κάτι (;). Ο Χ. κάνει όπισθεν αμέσως αλλά τίποτα, βάζει πρώτη τίποτα .. το αμάξι κοκαλωμένο.

Κατεβαίνουν τα αγόρια να δουν τι έγινε και διαπιστώνουν ότι το αυτοκίνητο έχει καβαλήσει το κράσπεδο του τραμ και ότι η μπροστά αριστερή ρόδα του αυτοκινήτου είναι .. στον αέρα!!! Οπότε με την κίνηση στους 2 μπροστινούς τροχούς και τη μία από αυτές να μην πατάει σε έδαφος, το αμάξι δεν κινείται. Το τραγικότερο; Εμποδίζουμε την κυκλοφορία και στην Ελευθερίου Βενιζέλου αλλά και του τραμ που από στιγμή σε στιγμή θα έρθει!! Ευτυχώς ανάμεσα σε εμάς και τον διπλοπαρκαρισμένο βλάκα υπάρχει λίγος χώρος, ούτως ώστε τα αυτοκίνητα τσίμα-τσίμα να περνάνε.

Ο Ν. Τρέχει στο διπλανό σταθμό του τραμ, να ειδοποιήσει να μην περάσει το τραμ με ταχύτητα και συγκρουστεί μαζί μας. Ο Χ. ανοίγει ντουλαπάκια και ψάχνει για οδική βοήθεια. Η Ι. κι εγώ στο πίσω κάθισμα έχουμε παγώσει και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Ένας πανικός, ο Χ. ιδιαίτερα σοκαρισμένος και με υψηλό το αίσθημα της ευθύνης για την περιπέτεια στην οποία μας έβαλε αλλά και με την αγωνία στο κατακόρυφο για το αν έχει πάθει κάτι σοβαρό το αυτοκίνητο .. της μαμάς του (άουτς!!), κάνει σπασμωδικές κινήσεις, δεν κάθεται στα αυγά του και γενικά πηγαινοέρχεται. Η βροχή εντωμεταξύ πέφτει ασταμάτητα και τα αγόρια έχουν βραχεί μέχρι κόκαλο. Σαν gentlemen που είναι μας λένε να μη βγούμε από το αυτοκίνητο ... τώρα που το σκέφτομαι αν ξαφνικά το τραμ ερχόταν με ταχύτητα κατά πάνω μας και δεν προλαβαίναμε να βγούμε τι θα γινόταν;!!

Anyway, η κατάσταση έχει ως είπα. Ξαφνικά 2 παιδιά με ένα μηχανάκι (παπάκι) τα οποία ήταν κυριολεκτικά παπιά από τη βροχή, σταματάνε και προθυμοποιούνται να βοηθήσουν. Ο Χ. στο μεταξύ βαριέται να περιμένει να ακούει τα «Κύματα του Δουνάβεως» στην αναμονή της κλήσης του στην οδική βοήθεια και μου δίνει το τηλέφωνο να περιμένω εγώ. Στο μεταξύ μαζεύεται κόσμος, κατεβαίνει και η Ι. από ο αυτοκίνητο και είναι όλοι μαζεμένοι μπροστά κοιτώντας τη ρόδα στη βροχή. Εγώ μέσα σε ένα αυτοκίνητο περιμένοντας με το ακουστικό στο χέρι.

Σε κάποια φάση παίρνει πάλι το τηλέφωνο ο Χ. και αρχίζει να μιλάει με μια παν-άσχετη κοπέλα, αλλά επειδή χρειαζόντουσαν χέρια αφήνει σε μένα το τηλέφωνο να συνεχίσω τη στιχομυθία:

- «Ναι με ακούτε;» κάνω την σύνδεση εγώ

- «Ναι, πείτε μου τον αριθμό κυκλοφορία του αυτοκινήτου»

... χμ χμ, ανοίγω παράθυρο, μπαίνει όλη η βροχή μέσα και φωνάζω:

- «Χ..ηηηη!!, Τι νούμερο έχει το αυτοκίνητο;»

- «Υ..-....» εν μέσω νεύρων και αποδιοργάνωσης

- «Ναι με ακούτε; Υ..-...»

- «Μάλιστα, τι χρώμα είναι το αυτοκίνητο;»

... χμ χμ, ανοίγω παράθυρο, ξαναμπαίνει όλη η βροχή μέσα και φωνάζω:

- «Χ..ηηηη!! Το αυτοκίνητο είναι άσπρο ή ασημί;”

- «Ασημί!!» απαντά η βρεγμένη και μαζεμένη από το κρύο η Ι.

- «Ναι με ακούτε; Ασημί» εγώ

- «Και τι πρόβλημα έχετε ακριβώς;» ρωτάει αυτή

- «Ναι, το αυτοκίνητο έχει καβαλήσει το κράσπεδο του τραμ και η αριστερή μπροστινή ρόδα βρίσκεται στον αέρα. Δεν μπορεί να πάει ούτε μπρος ούτε πίσω και ...»

- «Εε ποια ρόδα είπατε;”»

- «Η μπροστινή αριστερή, του οδηγού ... και είναι σημαντικό γιατί κλείνουμε την κυκλ...»

- «Τι έχει καβαλήσει η ρόδα;»

Ντόιν!!!

- «Εεε, το κράσπεδο του τραμ, το τοιχίο που χωρίζει τις γραμμές του τραμ από τον υπόλοιπο δρόμο;» καταλαβαίνει τι της λέω ή με δουλεύει (;) σκέφτομαι...

Ακούω από την άλλη γραμμή ένα "παιδάκι Α’ Δημοτικού" που μαθαίνει ορθογραφία να ψιθυρίζει:

- « .. τ ο ι χ ί ο π ο υ χ ω ρ ί ζ ε ι τ ι ς γ ρ α μ μ έ ς τ ο υ τ ρ α μ α π ό τ ο δ ρ ό μ ό» έγραφε μάλλον ό,τι ακριβώς της έλεγα ... «Μάλιστα» συνεχίζει «και πού ακριβώς είστε;»

- «Ν. Σμύρνη, επί της Ελευθερίου Βενιζέλου, λίγο μετά τη στάση του τραμ «Αγ. Παρασκευή»

- «Ν. Σμύρνη;»

- «ΝΑΙ!!!» αρχίζω να τα παίρνω ...

- «Υπάρχει κάποιος κάθετος δρόμος εκεί κοντά για να σας βρει εύκολα το παιδί!»

Κοιτάω πίσω τον κάθετο δρόμο από τον οποίο είχαμε βγει αλλά δεν υπήρχε πινακίδα.

- «Κοιτάτε δεν βλέπω κάποια πινακίδα αλλά σας λέω στο σταθμό «Αγ. Παρασκευή του τραμ, λίγα μέτρα μετά είμαστε»

- «Ααα στο σταθμό του τραμ;»

- «ΝΑΙ!!!» δεν το πιστεύω .. φαντάσου να δουλεύει τηλεφωνήτρια στο ΕΚΑΒ και να κρέμεται η ζωή κανενός κακομοίρη από αυτή....

- «Ακούστε με σας παρακαλώ, είναι σημαντικό να έρθει κάποιος γρήγορα γιατί κλείνουμε την κυκλοφορία και του δρόμου και του τραμ και θα δημιουργηθεί χάος!!»

- «Ναι βεβαίως σε μισή ώρα θα έρθει κάποιος!!»

Καλά κρασιά!!!!

- «Καλά γεια σας!» λέω τσατισμένη και το κλείνω

Στο μεταξύ τόση ώρα που πάλευα να συνεννοηθώ με την .. τηλεφωνήτρια .. ο Θεός να την κάνει, .. έξω από το αμάξι είχε μαζευτεί κόσμος και κάτι έκανε μπροστά στο αυτοκίνητο. Η αλήθεια είναι ότι κώλωσα να κατέβω από το αυτοκίνητο, το παραδέχομαι, άλλωστε από μέσα ήμουν πιο χρήσιμη, θα δεις παρακάτω αγαπητέ αναγνώστη την καταλυτική μου βοήθεια στην όλη ιστορία!!

Από ό,τι έμαθα μετά έβαλαν κάτω από τη ρόδα κάτι παρατημένα λάστιχα και κάτι πανιά και κάτι σακούλες, για να μπορέσει να πατήσει κάπου η ρόδα και να μπορέσει να γυρίσει και να δώσει κίνηση στο αυτοκίνητο. Όταν τελείωσε το πρόχειρο αναστήλωμα, μου λέει ο Χ. «Μπες μπροστά και βάλε όπισθεν να δούμε αν σπρώχνεται το αυτοκίνητο»

Κατεβαίνω λοιπόν, και μπαίνω στη θέση του οδηγού και τι να δω .. ένα λεβιέ που είχε την όπισθεν τέρμα αριστερά πάνω. Πατάω συμπλέκτη και βάζω τέρμα αριστερά πάνω και γκαζώνω ...

Ξαφνικά από το cockpit μέσα, βλέπω έντρομους όλους να σηκώνουν χέρια και να μου λένε να σταματήσω. Ανοίγω το παράθυρο να ρωτήσω τι έγινε ρε παιδιά; και έρχεται μέσα μια μυρωδιά καμένου λάστιχου που μου ήρθε να λιποθυμήσω. Ακούω και ένα βλάκα, περίεργο που κοιτούσε κάτω από την ομπρέλα του να λέει: «Καλά ρε παιδιά την κοπέλα βάλατε να κάνει όπισθεν; Κατέβα ρε κοπελιά!»

Τι έγινε ρε παιδιά σκέφτομαι και κοιτάω το λεβιέ των ταχυτήτων και διαπιστώνω ότι είχε .. δαχτυλίδι!! Ναι είχα βάλει 1η αντί για όπισθεν και πήγα να σκοτώσω όλο τον κόσμο μπροστά από το αυτοκίνητο.

Σαν βρεγμένη γάτα (στην κυριολεξία μιας και από το ανοιχτό παράθυρο πλέον έμπαινε αβέρτα η βροχή) βάζω όπισθεν αυτή τη φορά και πατάω γκάζι. Τίποτα το αναστήλωμα δεν λειτούργησε. Το ενισχύσανε ωστόσο και για να μην τα πολυλογώ, μπήκε ο Χ. να κάνει όπισθεν αυτή τη φορά (μμμ δεν το σχολιάζω!) και το αυτοκίνητο κατάφερε μα ξεκαβαλήσει το κράσπεδο και να μπει πια στο δρόμο κανονικά!! Όλα αυτά ευτυχώς μέσα σε 15 λεπτά!!

Όταν μπήκαμε όλοι στο αυτοκίνητο να φύγουμε, επικρατούσε αρχικά μία σιωπή, μετά οι πολλές αιτήσεις για συγχώρεση του Χ. για αυτό που έγινε, οι αναρίθμητες κουβέντες του τύπου: «Δεν έγινε τίποτα, εσύ να είσαι καλά, το σημαντικό είναι που όλοι είμαστε καλά και που όπως όλα δείχνουν και το αυτοκίνητο είναι καλά, δεν πειράζει που θα αργήσουμε στο γλέντι κτλ». Αλλά ο φίλος που ο Χ. δεν έπαιρνε από λόγια, .. ήταν εμφανώς σοκαρισμένος και σε μια υπερδιέγερση.

Πήγαμε λοιπόν πρώτα από το σπίτι του, όπου η μητέρα του μας έφερε πιστολάκια, πετσέτες, πουκάμισα για τα αγόρια, ένα φόρεμα για την Ι. (εγώ δεν είχα βραχεί πολύ οπότε με το πιστολάκι το σατέν φόρεμα σε χρώμα απαλού σωμών-σκατί στέγνωσε. Για μαλλί ή μακιγιάζ δεν θα σχολιάσω .. τι να περισώσεις και τι να διορθώσεις .. Δέχτηκα μοιρολατρικά τη μοίρα, ξεαγχώθηκα για το πως είμαι και το πως δείχνω και αποφάσισα να το γλεντήσω πάραυτα! Αφού χαλαρώσαμε λιγάκι, φύγαμε για το ξενοδοχείο όπου γινόταν η δεξίωση με τη βροχή να πέφτει αλύπητα και να βρέχει πλέον και τα καινούρια στεγνά μας ρούχα!!

Τελικά μετά το πρώτο σοκ, θες η υπερένταση, θες το κρασί, θες το αναπάντεχο του πράγματος, περάσαμε ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ αφού από τους τελευταίους φύγαμε. Τώρα σκεπτόμενη την ιστορία όλη, νομίζω ότι δεν θα περνούσαμε τόσο όμορφα αν δεν είχε συμβεί αυτό ... κοινές, αναπάντεχες, αρχικά σοκαριστικές, ακολούθως διδακτικές εμπειρίες, που δένουν τους ανθρώπους και που σπάνε τα τετριμμένα!!

Άντε πάντα τέτοια και στα δικά μας οι λεύτεροι!!!

Υ.Γ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω αφενός όλους εκείνους που βοήθησαν για να απεγκλωβίσουμε το αυτοκίνητο, ιδιαιτέρως τα 2 «παπιά» με το παπάκι και αφετέρου τη μητέρα του Χ. που μας περιέλαβε με ζεστασιά και .. στέγνωμα!!

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χαχαχα, από θαύμα ζείτε δηλαδή!!

The Original Comment Posted by Anonymous | Τρι Οκτ 10, 01:09:00 μμ 2006

seaina είπε...

Εεε μην τα παραλέμε, όχι και από θαύμα!! Απλά αν ξαφνικά στη μέση του δρόμου ξεπηδήσει μπροστά σου ένα κράσπεδο και το ... πηδήξεις, είναι όπως και να το κάνουμε μια έντονη εμπειρία. Αν τώρα σε αυτό προσθέσεις τον Κατακλυσμό του Νώε και η "πολύτιμη, πρακτική και αποδοτική" βοήθεια της οδικής "βοήθειας", η εμπειρία ανάγεται σε μοναδική!!! Φιλάκια anonymous!!!

The Original Comment Posted by seaina | Τρι Οκτ 10, 01:43:00 μμ 2006

Ανώνυμος είπε...

Κοίτα, για να είμαι ειλικρινής εμείς εδώ έχουμε 28 βαθμούς (κυκλοφορώ με κοντομάνικο και το αντηλιακό στην τσέπη) οπότε δεν μπορώ να κάνω relate με το πρόβλημα σου....χαχα!

The Original Comment Posted by Anonymous | Τρι Οκτ 10, 02:18:00 μμ 2006

seaina είπε...

Δε σου ζήτησα να κάνεις relate με το "πρόβλημά" μας. Επειδή δηλαδή εσύ τυχαίνει να βρίσκεσαι .. πού να πω .. ας πούμε στην ηλιόλουστη california και εμείς στη βροχερή Ελλαδίτσα, πρέπει να μας τη λες?? Άντε καλό μαύρισμα και ναπερνάς όμορφα! Φιλάκια!!

The Original Comment Posted by seaina | Τρι Οκτ 10, 03:09:00 μμ 2006

Ανώνυμος είπε...

Η λέξη ηλίθιος, αποκτά άλλη σημασία..

The Original Comment Posted by g help me | Τρι Οκτ 10, 11:43:00 μμ 2006

seaina είπε...

-->g help me Θα ήθελες μήπως να εξηγήσεις καλύτερα τι εννοείς?

The Original Comment Posted by seaina | Τετ Οκτ 11, 12:43:00 μμ 2006

Ανώνυμος είπε...

ΗΛΙΘΙΟΣ είναι ο διπλοπαρκαρισμένος. Ο οδηγός σου απλά, προσπάθησε να ξεπεράσει το εμπόδιο, που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί, έτσι η αλλιώς. Το αν ήταν ο χειρισμός του ο καλύτερος, άλλο θέμα, αλλά με τη βροχή ε δεν είναι δύσκολο να συμβεί το λάθος. Απολογούμαι για την όποια παρανόηση... Μερικές φορές το χάριν συντομίας μπορεί να οδηγήσει σε λάθη...

The Original Comment Posted by g help me | Τετ Οκτ 11, 08:51:00 μμ 2006

seaina είπε...

Αα σε ευχαριστώ πολυ για τη διευκρίνηση γιατί προς στιγμη νόμιζα πως εννοούσες τον φίλο μου τον οδηγό. Το χάριν συντομίας όντως πολλές φορές σε οδηγεί σε ατοπήματα!! Anyway φιλιά πολλά!!

The Original Comment Posted by seaina | Πεμ Οκτ 12, 08:38:00 πμ 2006

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή sea-ina. Είμαι ο οδηγός (για όσους δεν με ξέρουν) και θέλω να ευχαριστήσω για αυτό το post, γιατί πάνω που πήγαινα να ξεχάσω το ατυχές συμβάν, το είδα ξανά μπροστά μου γραμμένο και εικονογραφημένο, διανθισμένο με λεπτομέρειες που ούτε εγώ ο ίδιος ήξερα. Θα σε παρακαλούσα μόνο αν μπορείς να το βγάλεις και σε βιντεάκι για να ολοκληρωθεί το σουρεαλιστικό οπτικοακουστικό υπερθέαμα.

The Original Comment Posted by Anonymous | Πεμ Οκτ 12, 11:52:00 πμ 2006

seaina είπε...

Αγαπητέ οδηγε. Παρακαλώ πολύ για το post και χαίρομαι που εκτίμησες και τα γραφόμενα και τις εικόνες. Αα, όπως πολύ καλά ξέρεις όσον αφορά τις λεπτομέρειες δεν είναι δυνατό να τις γνωρίζουν όλοι, όλες. Η πρότασή σου για το βιντεάκι είναι πολλή καλή, αλλά δυστυχώς δεν διέθετα κάμερα μαζί μου εκείνη τη στιγμή, οπότε όλο το συμβάν καταγράφτηκε μόνο στις μνήμες μας και τις συνειδήσεις μας. Με διαφορετικό τρόπο ίσως .. γιατί άλλωστε είμαστε και διαφορετικοί άνθρωποι δε νομίζεις;

The Original Comment Posted by seaina | Πεμ Οκτ 12, 02:47:00 μμ 2006

Ανώνυμος είπε...

Απ’ ότι θυμάμαι είχες μαζί σου κάμερα. Βέβαια θες από τακτ (μάλλον απίθανο), θες που δεν ήθελες να βραχεί (πιο πιθανό), θες επειδή δεν το θυμήθηκες (το πιθανότερο) δεν την έβγαλες. Βέβαια, ούτε μια ώρα μετά το ατύχημα δε δίστασες να με ρωτήσεις αν σου επιτρέπω να το βάλεις στο blog. Για μια φορά σε συγχωρώ, αλλά από εδώ και στο εξής να είσαι πιο οργανωμένη, για να μην απογοητεύεις τους φανατικούς αναγνώστες σου στερώντας τους τη χαρά να παρακολουθήσουν σκηνές από άτυχες στιγμές πρώην φίλων σου.

The Original Comment Posted by Anonymous | Πεμ Οκτ 12, 03:15:00 μμ 2006

Ανώνυμος είπε...

Εγώ είμαι ο οδηγός του παρκαρισμένου και το βρήκα γρατζουνισμένο... Αν γνωρίζεις τα στοιχεία του παραβάτη οφείλεις να τα δώσεις στο βλογκ.. Ελπίζω να μην αφήνεται άλλο το βλάκα να οδηγεί...

The Original Comment Posted by Anonymous | Πεμ Οκτ 12, 03:36:00 μμ 2006

seaina είπε...

-->Anonymous-a
Αγαπημένε μου αδηγέ και νυν φίλε δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι για το πόσο καλά με γνωρίζεις, όντως τακτ δεν έχω, δεν ήθελα να βραχώ και πράγματι το ξέχασα. Επίσης ευχαριστώ που αναφέρεις το γεγονός ότι σε ρώτησα για τη δημοσιοποίηση του συμβάντος αλλά καρδούλα μου γλυκιά δεν αναφέρεις ότι μου απάντησες θετικά.
Ευχαριστώ που με συγχωρείς και υπόσχομαι να μην το ξανακάνω και να μην απογοητεύω τους φανατικούς αναγνώστες και νυν φίλους μου!!

-->Anonymous-b
Αγαπητέ "φίλε" ξέω πολύ καλά ότι δεν είσαι ο διπλοπαρακαρισμένος βλάκας, αλλά κάποιος που απλά σπας πλάκα με τις ατυχίες τις δικές μου και των φίλων μου!!
Αλλά ακόμα κι αν είσαι:
1ο) λυπάμαι για το γρατζούνισμά και καλή τύχη στην ανεύρεση του δράστη, μιας και το αυτοκίνητο του φίλου μου δεν ακούμπησε πουθενά ..μόνο στο κράσπεδο.( Ας μας ζητήσει τα ρέστα το τραμ)
2ον) αν δεν με πιστεύεις σε προκαλώ να μου στείλεις email με τα στοιχεία σου και το τι μάρκα αυτοκίνητο έχεις. Εγώ θυμάμαι εσύ ξέρεις; ;-)

Φιλιά και στους δύο σας!

Ανώνυμος είπε...

Dear Mr. Paparidi me to ebneysmeno, kiniko ironiko sxolio peri grantzounion, ise tixeros pou kata pasa pithanotita den ise o "panexipnos" en logo odigos, gia ton opio den yparxi dialektos ston planiti pou na bori na apodosi ta kosmitika epitheta pou tou armozoun, ke o opios ke sbaralia na itan to karo tou tha eprepe na plirosi gia ena karo parabasis ke epipleon gia psixiki odini!

Ανώνυμος είπε...

"Θα σε παρακαλούσα μόνο αν μπορείς να το βγάλεις και σε βιντεάκι για να ολοκληρωθεί το σουρεαλιστικό οπτικοακουστικό υπερθέαμα" <--- LOL!!!! :)))

seaina είπε...

Είπαμε δεν απαθανάτισα το όλο συμβάν ...