Bubble Girl...

Αν παρατηρήσει κανείς μια φούσκα/φυσαλίδα από σαπουνάδα, θα ακολουθήσει με το βλέμμα του την απροσδιόριστη πορεία της για λίγο και μετά όταν αυτή σκάσει δεν θα αποτελεί καν μια ανάμνηση για τον παρατηρητή της.

Πρόσφατα μια τέτοια φυσαλίδα βρέθηκε τυχαία στο οπτικό μου πεδίο και ανεξηγήτως όχι μόνο δεν την αγνόησα, αλλά αποτέλεσε αφορμή για μια αλληλουχία σκέψεων που παραθέτω στη συνέχεια.

Αισθάνθηκα, λοιπόν, αρχικά την επιθυμία να μπορούσα να ταξιδεύω μέσα σε μια τέτοια φυσαλίδα. Ακολούθως έκανα τη σκέψη "Και γιατί να ταξιδεύω μόνο και όχι να μπορώ να ζω μέσα σε αυτή τη φυσαλίδα, περιπλανώμενη δεξιά κι αριστερά, άλλοτε ψηλά και άλλοτε χαμηλά; Γιατί να μη μπορώ να γευτώ την ελευθερία και το ταξίδι δίχως όρια, που θα μου παρείχε μια τέτοια φυσαλίδα;" Τότε ήταν που έκανα το συνειρμό : " Μα καλά, μήπως του καθενός η ζωή δεν αποτελεί μια τέτοια πορεία με τις παλινδρομήσεις και τα σκαμπανευάσματά της;....δεν θα μπορούσε ο μικρόκοσμος του καθενός να παρομοιαστεί με μια φυσαλίδα;"

Δεν ξέρω οι άλλοι, προσωπικά όμως βρήκα και βρίσκω πολλές ομοιότητες του μικρόκοσμού μου με μια φυσαλίδα. Το προσωπικό μου σεργιάνι στον κόσμο τούτο, οι αναπόφευκτες αλληλεπιδράσεις φυσαλίδας-κόσμου αλλά και φυσαλίδας-φυσαλίδας με θετικές ή αρνητικές επιδράσεις στην πτήση κ.α. Αν το ποσο αισιόδοξος είναι ένας άνθρωπος και το αν βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο μπορούσε να σχετιστεί με το πόσο ψηλά αιωρείται η φυσαλίδα του, τότε ΝΑΙ, προσωπικά μ' αρέσει να ζω στη φυσαλίδα μου, η οποία συνήθως πετάει ψηλά και ... όπου με βγάλει ... Το σεργιάνι όμως σε πολλά σημεία του είναι δύσκολο γι' αυτό και ενδιαφέρον άλλωστε.

Παρόλα αυτά, όσο και αν οι συνθήκες, οι καταστάσεις, οι άνθρωποι επιφέρουν αναπόφευκτους ή μη, κραδασμούς στη φυσαλίδα μου με κίνδυνο την κατάρρευσή της, προσπαθώ να ανθίσταμαι διατηρώντας ύψος και θωράκιση, αισιοδοξία και σθένος. Και με όση φωνή διαθέτω φωνάζω : "ΜΗ ΤΡΥΠΑΤΕ ΤΗ ΦΥΣΑΛΙΔΑ ΜΟΥ !!"

Στα πλαίσια λοιπόν, αυτού του ταξιδιού, ανοίγω ένα ακόμα παραθυράκι επικοινωνίας στη φυσαλίδα μου μέσω αυτού του blog, όπου για προσωπική ισορροπία θα μπορώ να εκφράζομαι, να μοιράζομαι και να επικοινωνώ. Ίσως τελικά μέσω αυτού του νέου δίαυλου, όποιος ενδιαφέρεται, να μπορέσει να δει πως είναι να ζω στη φυσαλίδα μου.