Έχεις ξεπεράσει τις λακούβες και πλέον προσπαθείς να τις αποφύγεις. Ατσαλώνεσαι με .. όραση, το "δεδομένο" αγαθό που διαθέτεις και προχωράς.
Οι ψίθυροι του δάσους όμως ως άλλες σειρήνες σε πλανεύουν. Σε αποπροσανατολίζουν και είτε σε σπρώχνουν προς τα πίσω είτε σε ωθούν να λοξοδρομήσεις. Δεν είσαι ο Οδυσσέας, δε έχεις παρέα να σε δέσουν ώστε να χαρείς το θρόισμα, το κελάρισμα .. και συνάμα να ακολουθήσεις την ανεμπόδιστη πορεία σου. Είσαι μόνος και επιρρεπής. Η μοναξιά κακός συμβουλάτορας, σε κυκλώνει σε μια δίνη διλλημάτων και πειρασμών. Τελικά ακολουθείς την πορεία του 8, πότε δεξιά, πότε αριστερά, πότε πίσω, πότε μπρος. Αλλά τελικά συνειδητοποιείς πως όσο περισσότερα 8άρια κάνεις, τόσο λιγότερη πιθανότητα έχεις να τα επαναλάβεις στο μέλλον. Αφού μιας και δεν μπορείς να τους αντισταθείς και τους παραδίνεσαι, σου υπενθυμίζεται πως η αρχική σου πορεία καλά κρατεί και καλώς τη χάραξες.
Απόλαυσε τα 8άρια, σύντομα θα σε προδώσουν και με τη σειρά σου θα τα προδώσεις κι εσύ.
2 σχόλια:
"...τελικά συνειδητοποιείς πως όσο περισσότερα 8άρια κάνεις, τόσο λιγότερη πιθανότητα έχεις να τα επαναλάβεις στο μέλλον..."
κοντεύω 29 και ακόμα είμαι επιρρεπής στα 8αρια...με όλη την εκτίμηση που τρέφω...σε ποιο μέλλον απευθύνεσαι ακριβώς...πες μου να το βρω...και πόσο μικρές είναι οι πιθανότητες τελικά;
"...Απόλαυσε τα 8άρια, σύντομα θα σε προδώσουν και με τη σειρά σου θα τα προδώσεις κι εσύ..."
απολαμβάνεις τον απαγορευμένο καρπό...σε προδίδει καθημερινά η δανεική του παρουσία, βλέπεις ότι δεν πάει πιο κάτω από εδώ...πόσο ακόμα θα σε αρρωσταίνει και θα ρουφάει την όρεξη σου για ζωή...αν επιστρέψει σε εσένα, θα τον προδώσεις, πως μπορείς άλλωστε να κάνεις delete το σαράκι που που σε κατατρώει, πως μπορείς να πιστέψεις πάλι σ'αυτόν...το σύστημα ήταν βραχυκυκλωμένο από την αρχή, απλά εσύ είχες την ανάγκη και δεν ήθελες να το δεις...
υ.γ. όπου και αν πάω, όπου κ αν στραφώ βλέπω, διαβάζω, ακούω πράγματα οικεία που μου θυμίζουν καταστάσεις ενώ θέλω να λησμονήσω...είναι εκείνες οι φορές που νομίζεις ότι κάποιος εκεί ψηλά σπάει πλάκα μαζί σου και σε δοκιμάζει..κάπως έτσι αισθάνομαι και τώρα, διαβάζοντας το ποστ σου...πόνεσε...
καλημέρα...
-->Zarathustra
Καλημέρα, μπορεί να απέχω αλλά είμαι εδώ.
Ο πόνος είναι η αρχή μιας συνειδητοποίησης και ενός καινούριου βήματος. Άλλες φορές πάλι είναι άλλοθι της απραξίας. Και άλλες πάλι μαζωχισμός και στασιμότητα.
Ελπίζω να πονάς με όποιον τρόπο σου προσφέρει ζωή.
Σε φιλώ ..
Δημοσίευση σχολίου