Στο μικρόκοσμο ενός γυμναστηρίου

Σας έχω πει ότι πηγαίνω γυμναστήριο έτσι;; Έτσι.

Πέραν του "υγιεινού" του πράγματος (βλ. βελτίωση της φυσικής κατάστασης και απώλεια περιττού βάρους), προσωπικά απέκτησα ένα επιπλέον ενδιαφέρον. Από την 1η μου φορά φέτος εκεί, δίχως συγκεκριμένο και εμφανώς παρατηρήσιμο λόγο .. αρχικά, άρχισα να χαζεύω τους συν-ιδρωμένους και συν-ξεφυσωμένους μου γυμνάζοντες, αποκτώντας ένα δημοσιογραφικό κίνητρο. Κατέληξα λοιπόν, ότι το γυμναστήριο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, που διέπεται από θεσμούς και ιεραρχίες (άτυπες και μη). Θα μου πεις, καλά για νέο μας το λες; Όχι απλά σε ακόμα ένα μέρος, όπου υπάρχει μια μικρή ομάδα ανθρώπων, το επιβεβαίωσα.
Από την πρώτη φορά είσαι μόνος σου .. δηλαδή κάνεις ό,τι θες, μιας και το "υλικό" είναι δικό σου. Θες να δυναμώσεις τα μπράτσα, επικεντρώνεις στο να σηκώνεις βάρη. Θες να χάσεις κιλά, ξεσκίζεσαι στην αερόβια γυμναστική (διάδρομος, step, ποδήλατο κτλ).
Ο δικός μου αρχικός σκοπός είναι να χάσω αφενός κανα κιλό, αφετέρου να σφίξει λίγο το μπουτάκι, να μπει πιο μέσα και η κοιλίτσα κτλ. Διαπίστωσα ότι ανήκω σε μια πολύ κοινή και μονότονη ομάδα "εργασίας", στην ομάδα των απανταχού κοριτσιών που έχουν κάποιο κόμπλεξ με τα κιλά τους και ονειρεύονται να γίνουν .. το ανέφικτο, δηλαδή σαν την Καγιά. Χμμ πολύ ενδιαφέρον, μέσα έξω μονότονη .. (το μέσα αναφέρεται στην ομάδα αίματός μου Α+, που γαλαζωπή δεν τη λες).
Anyway, άρχισα από νωρίς με το διάδρομο και το ποδηλατάκι, και ακολούθως με σετάκια κοιλιακών και ραχιαίων. Σαν κλασσικό ψάρι αρχικά, ούτε νερό έπινα, ούτε λεπτό σπαταλούσα, ούτε μια πετσέτα κουβαλούσα. Αλλά όπως από καταβολής κόσμου όλοι μας μιμούμαστε και προσαρμοζόμαστε σε υπάρχουσες συνθήκες, έτσι και εγώ απέκτησα εμφάνιση και κίνηση Intersports. Ναι ναι είτε αθλήτρια του ensample βλέπεις να πηγαίνει για προπόνηση, είτε εμένα ένα και το αυτό. Καλά καλά ατυχές το παράδειγμα, αλλά καταλαβαίνετε που θέλω να επικεντρώσω χαχα!
Στο μικρόκοσμο ενός γυμναστηρίου λοιπόν υπάρχουν οι προπονητές, όπου σαφώς και δεν κάνουν την ίδια δουλειά. Όχι από πλευρά καθηκόντων αλλά από πλευρά διάθεσης, είναι ας πούμε ο προπονητής_α-πάντα γούσταρα τη γυμναστική και την έκανα επάγγελμα και ο προπονητής_β-πέρασα τυχαία στη γυμναστική ακαδημία και βαριέμαι να κουνήσω το δαχτυλάκι μου. Αρχικά ως γνήσια γκαντέμω έπεσα στον κοιμίση.
-"Τι να κάνω τώρα;"
-"Πήγαινε εκεί και κάνε αυτό"
μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να personalize το εκάστοτε όργανο (σε διαστάσεις και βάρος), τον φώναζα να μου δείξει. Δυσανασχετούσε, αλλά συγγνώμη, εγώ τα έχω σκάσει για να μην κάθομαι.
Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις όπου ο κοιμίσης μετατρέπεται σε Πετρουλάκη (όσον αφορά τη διάθεση, μην παρεξηγηθώ) πότε λέτε;; Μα σαφώς όταν τον φωνάζει για βοήθεια μία άλλη ομάδα γυμναζομένων (εξίσου συνηθισμένη με τη δική μου, αλλά πιο γκλαμουράτη). Είναι η ομάδα που απαρτίζετε από κοριτσόπουλα κατεξοχήν μικρά, ξανθά, αδύνατα, με τις κοιλιές έξω, τα ντεκολτέ ανοιχτά και τα στρινγκ κάτω από τα κολάν. Μία ομάδα δηλαδή που δε χρειάζεται γυμναστική, αλλά με την οποία ασχολείται όλο το γυμναστήριο. Οι γλάστρες!!
Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί εκτίμησα τον προπονητή-β, ο οποίος όχι μόνο σε βοηθάει με το χαμόγελο στα χείλη όταν του το ζητάς, αλλά ακόμα κι αν περάσει από δίπλα σου την ώρα που κάνεις μια άσκηση, θα σε διορθώσει, θα σε συμβουλέψει και θα σε ενθαρρύνει.
Όσον αφορά του γυμναζόμενους τώρα, υπάρχουν πέρα από τις "γλάστρες" που λέγαμε παραπάνω, τα "πλατάνια" και τα "πλατανάκια". Τα πλατάνια είναι άνθρωποι μεγάλοι σε ηλικία, τα λεγόμενα τζόβενα, οι οποίοι κάνουν μπαμ από μακριά ότι μια ζωή γυμναζόντουσαν. Προσπαθούν λοιπόν να συντηρήσουν κάτι από την περασμένη αίγλη τους .. άλλοτε με επιτυχία άλλοτε δίχως. Το "πλατάνια" το εμπνεύστηκα από το μεγάλο της ηλικίας και το ογκώδες της εμφάνισης. Τα "πλατανάκια" είναι οι νεότεροι που με μαθηματική ακρίβεια θα καταλήξουν στην παραπάνω κατηγορία, μια ομάδα ζωσμένη με ζώνες μέσης, με γάντια, με επιγονατίδες, με φουλ εξοπλισμό-ρόμποκοπ.
Και οι 2 αυτοί είναι μια "ηχηρή" ομάδα. Και εξηγούμαι. Όταν θα σηκώσουν τα βάρη (γιατί κυρίως βάρη θα σηκώσουν) θα το διαλαλήσουν σαν τους ντελάληδες. Θα ξεφυσάνε σε βαθμό να πουντιάζεις άμα περνάς από δίπλα τους, θα κάνουν stretching καταλαμβάνοντας το μισό γυμναστήριο με κίνδυνο να σκοντάψεις πάνω τους, θα αλλάξουν θέση για να ξανακάνουν stretching μια και δεν τους θαύμασαν όλοι ακόμα και κυρίως όλες οι "γλάστρες". Γενικά κάνουν γυμναστική - επίδειξη.
Μια άλλη ομάδα που απαρτίζεται και από τα 2 φύλα, είναι αυτοί που προσφάτως έκαναν εξετάσεις αίματος και τα τριγλικερίδια χτύπησαν κόκκινο και ο καρδιολόγος τους ενήργησε αυτεπαγγέλτως. Είναι άνθρωποι που η ανάγκη τους έφερε στην πόρτα του γυμναστηρίου, δεν το θέλησαν ποτέ και το καθυστέρησαν όσο περισσότερο μπορούσαν. Είναι αστειούτσικη ομάδα, επειδή είναι γραφική. Ούτε η εμφάνιση, ούτε το στυλ της παραπέμπει σε γυμναστήριο, παρόλα αυτά είναι αξιοθαύμαστη ομάδα. Υπάρχουν δε πολλοί εκπρόσωποί της που είναι ικανοί να διαπρέψουν.
Μία άλλη ομάδα που παρατηρεί κανείς είναι η αδύναμη, υποτονική ομάδα των καχεκτικών. Λιπόσαρκοι εκπρόσωποί της, περιφέρονται στο χώρο σηκώνοντας με δυσκολία βάρος όσο μια τσάντα με καλσόν και κοιτάζονται στους καθρέφτες θεωρώντας ότι είναι οι σωσίες του Σβαντζενέγκερ. Αυτοί προσπαθούν να δυναμώσουν το μυικό τους σύστημα κυρίως, αλλά παράλληλα εξασκούν και την κουτοπονηριά τους. Πέτυχα ουκ ολίγες φορές μερικούς, που ενώ έκαναν άσκηση με 5 κιλά, όταν τελείωναν και έφευγαν από το μηχάνημα, το άφηναν με την ένδειξη 70 κιλά. Σου λέει μην έρθει καμιά "γλάστρα" και μας κοροϊδέψει.
Υπάρχει τέλος η ομάδα των λουφαδόρων. Αυτοί σπαταλώντας τα λεφτά του μπαμπά ή και τα δικά τους, κάνουν δημόσιες σχέσεις απλά. Περπατάνε στους διαδρόμους (όχι τα όργανα) αλλά του κτιρίου, κάνουν γνωριμίες, συζητάνε, πίνουν και κανα ποτήρι νερό, αλλά από ιδρώτα στάλα δε χύνουν.
Άδικη δεν είμαι, υπάρχουν εξαιρέσεις και αποκλίσεις από όλα τα παραπάνω, αλλά νομίζω θα συμφωνήσετε πολλοί ότι κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στο μικρόκοσμο ενός γυμναστηρίου!
Όχι ;;