Τρίτη 31 Ιουλίου 2007

Ένας κύκλος 4 και πλέον χρόνων

Ξημέρωσε μια μέρα περίεργη .. είναι από αυτές τις ημέρες που ζεις κάτι σημαδιακό, έντονο και το γνωρίζεις. Βρίσκομαι, λοιπόν τελευταία ημέρα στην παλιά μου πλέον δουλειά.
Μπήκα πριν 6 χρόνια σε αυτό το κτίριο .. ψαρωμένη φοιτήτρια τότε, που ήθελε να κάνει την πρακτική της .. Από την αρχή φάνηκε ότι τα πράγματα θα πάνε καλά σε αυτό το νέο κύκλο της ζωής μου (εκείνη την ημέρα ερχόμενη εδώ, άρχισαν να βγαίνουν καπνοί από το καπώ του αυτοκινήτου, ο δείκτης της θερμοκρασίας χτύπησε κόκκινο και τελικά κάηκε η μηχανή του αυτοκινήτου, με συνέπεια να πεταχτεί το παλιό μας ντάτσουν).
Το επόμενο καλοκαίρι ξαναήρθα εδώ για πρακτική άσκηση και επειδή είχα αρχίσει να μαθαίνω την δουλειά και ήμουν και καλή, μου πρότειναν να δουλέψω εδώ, αφού πάρω το πτυχίο μου. Πήρα το πτυχίο μου, πήρα και την άδεια άσκησης επαγγέλματος, ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου και παράλληλα έπιασα δουλειά εδώ ως μηχανικός πλέον και όχι ως πρακτικά ασκούμενη.
Από τότε πέρασαν 4 σχεδόν χρόνια .. μπορεί να ήμουν υπό το αβέβαιο καθεστώς των συμβάσεων όμως ήμουν όχι ικανοποιημένη, αλλά ευτυχισμένη. Παρόλα αυτά δεν έπαψα να ψάχνω για κάτι «μονιμότερο», ώσπου πριν ένα μήνα το επέτυχα.

Τώρα πρέπει να αποχαιρετήσω ένα καθημερινό προορισμό 4 και πλέον χρόνων.


Αχ αυτή η χαρμολύπη .. είναι περίεργο συναίσθημα να σκέφτεσαι ότι ποτέ ξανά δεν θα ξαναμπείς σε ένα κτίριο, ότι δεν θα ξαναδείς κάποιους ανθρώπους που συναντούσες τυχαία στους διαδρόμους καθημερινά και που δεν μιλούσατε, αλλά με ένα βλέμμα λέγατε καλημέρα κάθε μέρα .. τους securities που κόβουν βόλτες, τις καθαρίστριες που όλο χάλια τα κάνουν, την χιλικαντζου που όλο φωνάζει για το ότι κανείς δεν έχει ψιλά πρωί πρωί, τις γραμματείς που τρέχουν με την τσίμπλα στο μάτι για παρουσίες .. μικρά, ασήμαντα, καθημερινά που όταν τα ζεις δεν τους δίνεις σημασία, αλλά έχουν παίξει και αυτά το ρόλο τους στη διαμόρφωση της γενικής ανάμνησης.
Αυτό που έκανε πάντως τη συγκεκριμμένη δουλειά μοναδική και που η ώρα του φινάλε είναι τόσο συναισθηματικά φορτισμένη, είναι το κλίμα που συνάντησα σε αυτό το γραφείο. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πω πως γνώρισα ανθρώπους που λάτρεψα και που με λάτρεψαν, αποτελούσαν την 2η (και μερικές φορές την 1η μου οικογένεια, όταν τα πράγματα στο σπίτι μου ήταν σκούρα). Το πιο «παράξενο» είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα άτομα δεν είναι καν
κοντά στην ηλικία μου, αλλά οικογενειάρχες 40-45 χρονών.
Μαζί τους μοιράστηκα τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, τα οποία καθοδήγησαν και υποστήριξαν με απίστευτη κατανόηση και ενδιαφέρον.
Μαζί τους πέρασα τη χαρά της ολοκλήρωσης του μεταπτυχιακού μου και της απονομής του πτυχίου μου (όταν η οικογένειά μου ήταν απούσα - μια πληγή που δεν θα κλείσει ποτέ).
Μαζί τους πέρασα τη μεγάλη στεναχώρια του χωρισμού μου, απαλύνοντας τον πόνο μου με παρέα εκτός δουλειά, με αλλαγή γραφείου εντός τομέα για να μην είμαι μόνη και κυρίως με ώρες συζητήσεων για ψυχολογική υποστήριξη.
Μαζί τους μοιράστηκα μυστικούς έρωτες και φλερτάκια με «καινούριους» στο γραφείο, ακόμα και τη επόμενη σχέση μου, που γνώρισα μέσα σε αυτό το κτίριο.
Μαζί τους ξεπέρασα την αδικία από μία συνάδερφο, η οποία με κατηγόρησε (συμβασιούχος κι αυτή) ότι πάω να της «φάω» τη θέση. Πολύ άσχημο κλίμα τότε, αλλά έτυχα της αμέριστης συμπαράστασης σχεδόν από όλο τον 3ο όροφο του κτιρίου.
Για μένα δώσανε μάχη να με κρατήσουν στη δουλειά, όταν προσωρινά αποφασίστηκε το πάγωμα των συμβάσεων .. και το κατάφεραν.
Σε προσωρινές οικονομικές δυσχέρειες, ήταν δίπλα μου, με απίστευτη εμπιστοσύνη και αγάπη.
Στο μεγάλο πρόσφατο βήμα μου για μετοίκιση σε άλλο από το πατρικό σπίτι, ήταν δίπλα μου όχι μόνο ψυχολογικά, αλλά και ουσιαστικά. Να φανταστείτε ο ίδιος ο τομεάρχης μου ήρθε 2-3 φορές πριν μετακομίσω για να μου κάνει μερεμέτια, μέχρι και ένα ντουλαπάκι για την κουζίνα μου έφτιαξε .. και όλα αυτά ενόσω ο πατέρας μου δεν θέλει να πατήσει στο σπίτι μου ακόμα.
Όπως καταλαβαίνετε με τα συγκεκριμμένα άτομα ανέπτυξα ισχυρούς δεσμούς, με ανταλλαγές δώρων σε γενέθλια και γιορτές, με σχέσεις φιλικές εκτός γραφείου, με εξόδους σε θέατρα, σινεμά και ταβερνούλες, με επισκέψεις για φαγητό στα σπίτια μας, με απίστευτα ταξίδια (εντός και εκτός δουλειάς) .. αλλά γενικά με ένα κλίμα που σπάνια συναντάς στο ανταγωνιστικό περιβάλλον ενός εργασιακού χώρου.
Μπορεί λοιπόν να χαίρομαι που προχωράω επαγγελματικά, αλλά λυπάμαι.
Συγκινούμαι και προσπαθώ με νύχια και με δόντια να μην τα μπήξω.
Οι περισσότεροι έφυγαν για διακοπές την προηγούμενη εβδομάδα, οπότε ο δύσκολος αποχαιρετισμός έγινε ουσιαστικά.
Σήμερα μένει μόνο η Μ. (το ταίρι μου στις εκδρομές). Ξέρω ότι δεν θα χαθούμε, θα βγαίνουμε και θα κρατάμε επαφή, αλλά όχι πλέον σε καθημερινή βάση .. και φοβάμαι το «μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται».
Τελικά τα μπήγω δεν μπορώ … Μαζεύω τα τελευταία μου προσωπικά αντικείμενα και φεύγω … πόσο καιρό είχα να δω αυτό το γραφείο άδειο .. 4 χρόνια ..
- «Θα μας λείψεις seainάκι!!»
- «Τι θα κάνουμε τώρα, που ήσουν το μικρό του ορόφου, η χαρά της ζωής;»
- «Θα "ησυχάσει" ο όροφος, δίχως τα γέλια σου»
- «Είσαι καλό παιδί και σου εύχομαι να ευτυχήσεις στη ζωή σου»
Λοιπόν, το τελευταίο μου post από το γραφείο, κλείνει λίγο απότομα .. αλλά δεν αντέχω άλλο .. sorry αν σας μαύρισα, αλλά σας εύχομαι ειλικρινά να ζήσετε ένα τέτοιο εργασιακό περιβάλλον σαν και το δικό μου!
Φεύγω ..
σβήνω το φως στο γραφείο ..
ένα φως 4 χρόνων κάπου εκεί σε ένα γραφειάκι, σε ένα κτίριο, στον 3ο όροφο, στη γέφυρα Ροσινιόλ, στον Κηφισό ..

20 σχόλια:

Γκρινιάρης είπε...

Έχεις έναν μοναδικό τρόπο πάντως να μας περνάς το feeling... Συγκινητικές στιγμές, συγκινητιό post.

Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που σε στηρίζουν και που μπορείς να αναπτύξεις δεσμούς δυνατότερους απ' όσο περίμενες. Ήσουν πολύ τυχερή και σου εύχομαι και στη νέα σου δουλειά να βρεις ανθρώπους να ταιριάξεις!

Με το καλό να γεμίσεις το νέο σου γραφείο! :)

seaina είπε...

Ναι γκρινιάρη μου, ήμουν τυχερή ..
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και το ίδιο επιθυμώ και για σένα.

Υ.Γ. Θα ανέβω ψυχολογικά .. αλλά από αύριο, σήμερα απλά κλείνω τον κύκλο μου!

Lion είπε...

You cannot discover new oceans - unless you lose contact with the shore.

Καλη επιτυχια στην καινουργια δουλεια.

.liketobite είπε...

Με βιώματα και συναισθήματα φτιάχνουμε τη ζωή μας. Κι εσύ τώρα ξεκίνησες να τη χτίσεις! Καλή επιτυχία :-)

seaina είπε...

--> dralion
Έχεις απόλυτο δίκιο .. συμφωνώ!!
Ευχαριστώ πολύ!

--> liketobite
Σε ευχαριστώ και εσένα πάρα πολύ :)

melomenos είπε...

πάντα έτσι είναι μια αλλαγή στην δουλειά! θα παραμείνουν οι αναμνήσεις να σου θυμίζουν στιγμές
αλλά η ζωή προχωράει...
Καλή επιτυχία στην καινούργια σου δουλειά!

seaina είπε...

--> melomenos
Σε όλα έτσι είναι .. οι αναμνήσεις μένουν .. και η ζωή προχωράει!
Σε ευχαριστώ πολύ!

jul είπε...

Μακάρι όλοι μας να περνάγαμε έστω και για λιγότερο από 4 χρόνια αυτά που τόσο ομορφα μας περιέγραψες....γιατί σπάνια τα συναντάς στην εργασία!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ κοπέλα μου και με χαμόγελο και αισιοδοξία!!!!!!!!

Σοφία είπε...

Καλή αρχή και καλή επιτυχία στην καινούρια δουλειά! Σου εύχομαι να είσαι το ίδιο και περισσότερο ικανοποιημένη σε 4 χρόνια από τώρα.

Ανώνυμος είπε...

Seaina, ένας κύκλος της ζωής σου κλείνει και ανοίγει ένας νέος,
ο οποίος είμαι σίγουρος ότι θα είναι ακόμα πιο όμορφος από τον προηγούμενο,
καθώς και στη νέα σου δουλειά θα κερδίσεις τον κόσμο εκεί!
Φιλιά:))

Ανώνυμος είπε...

"Βάλτε να πιούμε", Διάφανα Κρίνα!!!!
Αυτό το χαρούμενο τραγουδάκι...

Unknown είπε...

Καλημέρα

Καλό μήνα

Το Αυγουστιάτικο καλοκαίρι να είναι
το πιο όμορφο, το πιο δροσερό και
αγαπημένο

Καλό πρωινό

Δεν χρειάζεται να γράψω ότι είσαι
καταπληλτική

Πίκος Απίκος είπε...

To θετικό πάντως είναι ότι τα 4 χρόνια που πέρασες στο συγκεκριμένο εργασιακό περιβάλλον σου άφησαν κάτι μέσα σου πέρα από τη ρουτίνα του επαγγέλματος. ΌΛες οι εμπειρίες σου είναι πλέον μέρος της προσωπικότητάς σου οπότε επί της ουσίας ποτέ δεν αποχωρίζεσαι οριστικά ένα μέρος...

Άλλοι στη θέση σου θα ήθελαν να μπουκάρουν μέσα σαν άλλη Σαπφώ Νοταρά κρατώντας μια δέσμη δυναμίτη και φωνάζοντας "ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ!!!" πριν τα κάνουν όλα φωτιά και μπούρμπερη χα,χα,χα!

Θεώρησε τον εαυτό σου τυχερό που είχες μια δημιουργική θητεία στο μέρος που δούλευες όπως θεωρώ κι εγώ τον εαυτό μου τυχερό που διαβάζω τέτοια όμορφα κειμενάκια γεμάτα ευαισθησία γραμμένα από εσένα!

Καλό μήνα Καπετάνισσα!

seaina είπε...

--> jul
Ιουλία μου, επειδή ξέρω τι περνάς στη δική σου δουλεία (με τον Βελζεβούλ) σου εύχομαι πραγματικά ένα εργασιακό περιβάλλον σαν το πρώην [:(] δικό μου.
Σε ευχαριστώ για τις ευχές!!

--> Σοφία
Εδώ ελπίζω να είμαστε να σας τα ξαναπω .. εύχομαι να έχω παρόμοια συναισθήματα να μοιραστώ!!
Ευχαριστώ κοπελάρα μου!!

--> traveller
Αχχ ταξιδευτή μου, όπως πάντα αισιόδοξος και με ανεβαστικό αέρα!!
Σε ευχαριστώ κι εσένα πάρα πολύ!!

seaina είπε...

--> wondering cloud
Καταρχάς ευχαριστούμε για την τιμή να μας ξαναεπισκευτείτε, αγαπητό συνεφάκι!!
Κατά τα άλλα το συγκεκριμμένο τραγουδάκι είναι όχι μελλαγχολικό, αλλά καταθλιπτικό!!
Σε ευχαριστώ πάντως!! :)

--> sailor
Σε ευχαριστώ Καπετάνιε για τα καλά σου λόγια!
Σου εύχομαι και εσένα να περάσεις έναν πολύ όμορφο Αύγουστο!

--> Πίκος Απίκος
ΌΛες οι εμπειρίες σου είναι πλέον μέρος της προσωπικότητάς σου οπότε επί της ουσίας ποτέ δεν αποχωρίζεσαι οριστικά ένα μέρος... Καταπληκτικό!!
Με ανέβασες. Σε ευχαριστώ .. σε ευχαριστώ για όλα τα΄όμορφα που γράφεις!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δεν θα πω ότι ήσουν τυχερή...
Απλά θα πω ότι απολαμβάνεις ό,τι σου αξίζει!
Εύχομαι πάντα χαρούμενη κι ευτυχισμένη!

Ανώνυμος είπε...

exeis to onoma pou maresei kopelia kai mia kariera aksiozhleuth!nasai kala kai panta epituxies!fainetai pws to aksizes na katastalakseis.
filia

seaina είπε...

-->ασκαρδαμυκτί
Και εγώ με τη σειρά μου δεν θα πω ευχαριστώ .. θα πω πως σε ανέβασες τρελά!!
Να'σαι καλά! :)

-->blue
Σε ευχαριστώ πολύ κοπελιά και εσένα .. εσύ πάλι έχεις το nickname ενός αγαπημένου μου χρώματος! Χα χα!
Τώρα για το "αξιοζήλευτη καριέρα" , θαρρώ πως υπερβάλεις λιγουλάκι, αλλά σου εύχομαι ένα αξιοζήλευτο επαγγελματικό κλίμα!!
Καλώς όρισες στο πλοίο μου!!

Ανώνυμος είπε...

Ευχομαι καλο ξεκινημα στη νεα σου δουλεια!
Ειμαι και γω στο ψαξιμο για δουλεια και το σημαντικοτερο για μενα ειναι το εργασιακο περιβαλλον. Επλιζω να βρω κατι ωστε να ξυπναω με χαρα και ορεξη το πρωι. Χαρουμενους και καλους ανθρωπους..σαν το περιβαλλον που περιγραφεις.
Καλο (υπολοιπο) καλοκαιρι!!!

Υ.Γ. Εχω την εντυπωση οτι εχουμε αποφοιτησει απο την ιδια σχολη (ΕΜΠ?) και μαλλον το ιδιο μεταπτυχιακο επισης.

seaina είπε...

-->u2
Σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι σύντομα μια καλή δουλειά με ένα όμορφο περιβάλλον.
Τελείωσα Ηλεκτρολόγος Μηχ. & Μηχ. Υπολογιστών στο ΕΜΠ και το Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα "Παραγωγή και Διαχέιριση Ενέργειας" πάλι στο ΕΜΠ .. λες να είμαστε και την ίδια περίοδο φοιτητές;; :)
Καλό καλοκαιράκι!!!!!!