Υπάρχουν όμως φορές (οπότε και αποφασίζεις να δεις πέρα από παρωπίδες) που το διάβα σου αποπροσανατολίζουν άνθρωποι χαμογελαστοί, άνθρωποι θαρρείς χαρούμενοι, ακόμα και ευτυχισμένοι. Και κάθεσαι να αναζητήσεις την αιτία των χαρωπών συναισθημάτων και ανακαλύπτεις επιλογές, τόσο διαφορετικές από τις δικές σου.Οι δικές σου επιλογές, όσες σου επιβλήθηκαν (τι οξύμωρο αλήθεια;) αλλά και όσες κατάφερες να κάνεις δικιές σου, γιατί σε οδήγησαν σε άλλη πορεία άραγε; Μήπως επειδή τελικά όσο και να σε κάναν να τις δεις σωστές, όσο και αν τις πίστεψες και τις επιθύμησες, άλλο τόσο σε πρόδωσαν;
Και βλέπεις ανθρώπους που ακολούθησαν τα "θέλω" (;) τους, τα ένστικτά (;) τους και κατάφεραν να λάμπει το πρόσωπό τους , ανεξαρτήτως ηλικίας.
Και αναλογίζεσαι υπάρχει κάτι που θέλησες ΠΟΛΥ και που δεν πάλεψες να το κατακτήσεις;
Αν ναι τότε μήπως είναι ώρα, επιτέλους να το κάνεις;;
Αν πάλι όχι, τότε ειλικρινά βρίσκεσαι σε αδιέξοδο.. είσαι δυστυχής δίχως να ξέρεις τι σε κάνει ευτυχή.
Τραγικό!
Τραγικό επείδή έτσι, αυτεπάγγελτα καταρρίπτεται κάθε ελπίδα.
2 σχόλια:
Νομίζω πως αυτό είναι το βασικό. Να βρεις το νόημα της ζωής. Και να το ακολουθήσεις. Είναι δυνατόν να ήρθαμε εδώ απλά τυχαία γιά να επιβιώσουμε;
Οι σιωπές δύο τινά σημαίνουν. Το να είσαι καλά ή το να μην είσαι. Ελπίζω να ισχύει το πρώτο.
Καλημέρα.
-->ellinida
Το μέλλον θα αποφανθεί για το πως είμαι και το πως θα είμαι.
Ελπίζω εσύ να είσαι πιο κατασταλαγμένη.
Φιλιά πολλά!
Δημοσίευση σχολίου