Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Η γενιά των 700 πληγών

Η γενιά της ξεφτίλας, της απελπισίας, της απόγνωσης, της κατάθλιψης ...
Ανήκουμε σε μία γενιά η οποία είναι ίσως η πιο σπουδασμένη που υπήρχε ποτέ στην Ελλάδα και παράλληλα η πιο κακοπληρωμένη, η πιο μίζερη.
Μόλις πριν 20 χρόνια οι γονείς μου, 2 δημόσιοι υπάλληλοι, δίχως κανένα ακίνητο και καμία περιουσία στο όνομά τους, κατάφεραν να αγοράσουν οικόπεδο και να χτίσουν ένα μεγάλο σπίτι με 2 μέτριους μισθούς.
Εγώ σήμερα που είμαι πιο σπουδαγμένη από αυτούς και (ευτυχώς) έχω έναν καλό μισθό, δεν μπορώ να αποκτήσω 1 ακίνητο σε αυτή τη ζωή, εάν δεν χρεωθώ για 30 χρόνια, με ένα δάνειο έστω 100.000€ και αποπληρώνοντας 160.000€.
Από μικρή άκουγα τους δικούς μου να με προτρέπουν "να σπουδάσω", "να ζήσω καλύτερα", "να αποχτήσω περισσότερα" από αυτούς. Δεν τολμώ να ονειρευτώ ότι θα αποχτήσω ποτέ κάτι, εκτός ίσως από 1 σπίτι (γιατί έχουμε και τον κάλο του "κεραμιδιού"), μετά από 30 χρόνια είτε μαζί με κάποιο άλλο άτομο είτε μειώνοντας 30 χρόνων ποιότητα ζωής.
Και φτάνω στο σημείο να είμαι ευχαριστημένη που καταφέρνω να ζω μόνη μου και να συντηρούμαι, δίχως γονεϊκά δεκανίκια, βάζοντας στην άκρη το απόλυτο "0".
Η γενιά που εύχεται να μην αρρωστήσει, που στοιβάζεται σε παλιά 2άρια, μόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας, διότι από το πρωί μέχρι ο βράδυ τρέχει και που κοσμεί τους τοίχους με πάμπολλα πτυχία.
Ο Κούλογλου όπως πάντα έκανε μία εξαιρετική δουλειά να παρουσιάσει τη ζωή, τα προβλήματα της γενιάς μας (δεν θα σχολιάσω τον αποκλεισμό της).
Αν έχετε χρόνο δείτε την .. τα στατιστικά νούμερα που παρουσιάζονται είναι αποκαρδιωτικά.
Η συγκίνηση, το μούδιασμα έναντι στην ανικανότητα να πράξεις, η θλίψη, η οργή είναι λίγα από τα συναισθήματα που προκαλεί.




Αισθάνομαι χάλια ..
Τέρμα πια ο μύθος ότι στο εξωτερικό τα πράγματα είναι απάνθρωπα, σκληρά και δύσκολα!!
Στην Ελλάδα είναι απάνθρωπα!!

13 σχόλια:

Σοφία είπε...

Nαι, στην Ελλάδα είναι απάνθρωπα και στο εξωτερικό τρώνε όλοι με χρυσά κουτάλια. Χαχα γελάσαμε και σήμερα :-(

Συγγνώμη, αλλά επειδή εγώ έζησα με λιγότερα από 700 ευρώ στην Αγγλία, όχι στην Ελλάδα, και όταν πήγαινα στις καφετέριες με τους φίλους μου δεν παράγγελνα τίποτα γιατί δεν είχα λεφτά, και επειδή στην Ελλάδα δεν έχω δει κανέναν να στερείται το καφεδάκι του (ακόμα), δεν μπορώ να συμμεριστώ το πρόβλημα της γενιάς των 700 ευρώ.

seaina είπε...

-->σοφία
Αγαπημένη μου Σοφία, δεν λέω ότι τα πράγματα γενικώς στο εξωτερικό είναι καλύτερα, αλλά ειδικώς, όπως οι απολαβές εργασίας και η εύρεση εργασίας...και αυτό πάλι σε ορισμένες χώρες.
Από την άλλη αυτό που θέλω να τονίσω είναι η απίστευτη τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα. Μιλάω για μία ΔΙΑΦΟΡΑ που επήλθε στον τρόπο και την ποιότητα ζωής μας. Μπορεί να αμοίβομαι με τα διπλάσια χρήματα από ότι η μάνα μου στα 28 της, αλλά η μάνα μου, μπορούσε να αποταμιεύσει κτλ κτλ..
Anyway, σαφώς εσύ που ζεις στο εξωτερικό βιώνεις και τα κακώς κείμενα της εκεί χώρας, πράγμα που θα ήθελα κάποια στιγμή να αναλύσεις στο blog σου. Αλλά δεν μπορεί να μην ακούς τα δυσοίωνα μηνύματα από την Ελλάδα, για τη γενιά μας ..
Τώρα όσον αφορά το "καφεδάκι" που κανένας δε στερείται εδώ, υπάρχουν πολλοί λόγοι και πολλές περιπτώσεις: αυτοί που δεν έχουν συνείδηση του χρέους τους σε κάρτες, δάνεια κτλ κτλ και δεν είναι διατεθιμένοι να στερηθούν διασκέδασης, εκείνοι που συνειδητά επιλέγουν να πιουν το καφεδάκι τους 4,5€ για το show off .. οι λεγόμενοι Χλιδάνεργοι, που δεν έχουν λεφτά αλλά κάνουν έξοδα δυσανάλογα των εσόδων τους, εκείνοι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους και τα βρήκαν έτοιμα από τους γονείς τους και σαφώς δεν έχουν διάθεση να μειώσουν την ποιότητα ζωής τους, παρόλο που δεν την παρέχουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους κτλ.
Προσωπικά, πάντως έχω περιορίσει τις εξόδους μου, κοιτάω πάντα τον τιμοκατάλογο όπου πάω (και ας χλευάζομαι και ας χαρακτηρίζομαι ως "γύφτος") και περιορίζομαι σε 1 ποτό και όχι 2-3 όπως πολλοί.
Άλλωστε τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων, ο ΝεοΈλληνας (με λύπη διαπιστώνω), ότι ευφραίνεται να χαλάσει 150€ στα μπουζούκια, να αγοράσει 250€ ένα τζιν, να πάρει δάνειο να αγοράσει ένα τζιπ παρόλο που η κάρτα του αναγράφει: "Νέο υπόλοιπο : 2000€"
Φιλιά!

Σοφία είπε...

Η βασική διαφορά μεταξύ των γονιών μας και της δικιάς μας γενιάς είναι ότι οι γονείς μας από τα 20-25 παντρεύονταν, η κάθε οικογένεια είχε 1 αυτοκίνητο, 1 τηλεόραση, 1 ραδιόφωνο και 0 κομπιούτερ, και αν θυμάμαι καλά οι έξοδοι ήταν περιορισμένοι σε ταβερνάκια με παρέα μία στο τόσο. Τώρα πλέον θέλουμε να ζούμε μόνοι μας, με το δικό μας αυτοκίνητο (και να είναι και καινούριο - τι, με το μεταχειρισμένο θα κινηθούμε;), με 2 τηλεοράσεις ο καθένας, CD, DVD, video, hi-fi, iPod, κομπιούτερ, ενίοτε και λάπτοπ για τις μετακινήσεις μας, να πίνουμε καφέ μίνιμουμ 2-3 φορές την εβδομάδα κι ας έχει 4-5 ευρώ, και συχνά-πυκνά να παραγγέλνουμε φαγητό στο σπίτι και να τρώμε σε πιασοκωλέ εστιατόρια. Και όταν με το καλό κάνουμε οικογένεια, απλά διπλασιάζουμε τα υπάρχοντά μας - δυσκολεύομαι να βρω ζευγάρι ή οικογένεια στην Ελλάδα που να μην έχει 2 αυτοκίνητα ή 1 αυτοκίνητο και 1 δίκυκλο. Και φυσικά όταν τα ζευγάρια κάνουν παιδιά επιβάλλεται να τα ντύνουν με φίρμες, να τους αγοράζουν τα περισσότερα και ακριβότερα παιχνίδια και όταν με το καλό μεγαλώσουν να τα στέλνουν αγγλικά-γαλλικά-μουσική-μπαλέτο-τάε κβον ντο-κομπιούτερ και φροντιστήριο από τη στιγμή που θα περάσουν την πρώτη δημοτικού. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μας φτάνουν τα λεφτά, όχι επειδή έχουμε λιγότερα από τους γονείς μας, αλλά γιατί εκεί που οι γονείς μας έκαναν κράτει (καθότι είχαν περάσει και κατοχή) εμείς τα σκορπάμε σε βλακείες και όταν δεν μας φτάνουν απλά δανειζόμαστε.

seaina είπε...

-->σοφία
Όπως τότε έτσι και τώρα και σε κάθε εποχή υπάρχει η χρυσή τομή. Καλούμαστε να ισορροπούμε ανάμεσα στα αναγκαία και τα περιττά κάθε εποχής.
Οι γονείς μας (οι οποίοι δεν πέρασαν κατοχή, καλέ το 1950 γεννήθηκαν), δεν είχαν ανάγκη ένα καλό pc, για παράδειγμα, για να δουλεύουν, που σήμερα αν δεν έχεις είσαι ufo. Τότε η ζωή καλώς ή κακώς είχε λιγότερες απαιτήσεις.
Βεβαίως υπάρχει σαφώς μεγάλη διαφορά από το να έχω το τελευταίο pc, το ipod, την τέλεια ψηφιακή μηχανή, το τέλειο κινητό, το ακριβό αμάξι, τα ακριβά ρούχα κτλ, από το απλώς να ζω στην εποχή μου.
Εκεί είναι η ισορροπία. Και εκεί κάπου χάνεται το παιχνίδι από τους περισσότερους. Ισορροπία δεν είναι να ζήσω με ό,τι ακριβώς είχαν οι δικοί μου γιατί πολύ απλά δεν γίνεται σήμερα αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Seaina, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου γιατί μπορεί ναι μεν να έχουν αυξηθεί υπέρογκα οι ανάγκες και οι απαιτήσεις
μας σε σχέση με το παρελθόν, παραταύτα με τους πολύ χαμηλούς μισθούς και την ακρίβεια που επικρατεί τα πράγματα καθίστανται
πολύ δύσκολα και δυσοίωνα για τη νέα γενιά και αυτές που ακολουθούν, χωρίς να φαίνεται καμία απολύτως αλλαγή στον ορίζοντα!

seaina είπε...

-->traveller
Συμφωνώ, όπως προείπα χρειάζεται ισορροπία, σε μια πορεία δυσοίωνη από 2 πλευρές, αύξηση απαιτήσεων και δυσανάλογη αύξηση μισθών.

Σοφία είπε...

Οι γονείς "μας" δεν γενήθηκαν το 1950, οι γονείς σου ίσως. Πάντως οι δικοί μου γονείς θυμήθηκαν και οι δύο είτε κατοχή είτε μεθεόρτια κατοχής και όταν μεγάλωνα το "εμείς στην κατοχή δεν είχαμε να φάμε" το άκουγα συχνά-πυκνά και όσο να'ναι με προσγείωνε. Τα νέα παιδιά πλέον ακούνε "εμείς στην ηλικία σας δεν είχαμε κινητό/iPod/φορητό υπολογιστή/αυτοκίνητο" και συνεπώς οι απαιτήσεις τους (σας) είναι διαφορετικές. Στην ηλικία σου εγώ όπως σου είπα δεν είχα όχι κινητό/iPod/φορητό αλλά ούτε λεφτά να πάω για καφέ (και ο καφές είχε 4 κατοστάρικα όχι 4 ευρώ), και γι' αυτό συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να συμμεριστώ την πίκρα της γενιάς των 700 ευρώ.

seaina είπε...

-->σοφία
Σοφία μου, οι γονείς μου γεννήθηκαν το 1950 και το 1954 και εγώ το 1979. Προφανώς δεν συμφωνούμε, οπότε ας μη διαφωνούμε μέσω comments πλέον..

Georgios Giannopoulos είπε...

παίδες διαβάζω την διαφωνία σας εδώ και έχω να προσθέσω...

Είναι ένα φαινόμενο στην Ελλάδα όπου ορισμένοι νέοι γενιάς 700-1000€ μένουν με τους δικούς τους (σε ηλικία 25-40 χρονών ή μέχρι να παντρευτούν). Κάποια άτομα από αυτή η γενικά προτιμά να ξοδεύει χρήματα σε δάνειο σε πολυτελές αυτοκίνητο, ρούχα, καφέ 4,5€.

Ένα δικό μου περιστατικό.. Βγαίνω έξω για καφέ με ένα φίλο μου γενιάς 700€. Κάθομαι σε μια καφετέρια και βλέπω τιμές καφέ 4-5€ και του λέω αμέσως να φύγουμε. Ξενίζει να μου λέει ότι θα γίνουμε ρεζίλι που τώρα κάτσαμε και μας έφερε νερό το γκαρσόνι κλπ.. Του εξηγώ ότι αυτοί πρέπει να ντρέπονται που βάζουν τέτοιες τιμές. Άρα υπάρχει ένα θέμα νοοτροπίας που αναφέρει η Σοφία.

Ένα άλλο θέμα.. Εγώ ξέρω μόνο 2 φίλους που συγκατοικούν.. Πόσοι έλληνες της γενιάς των 700€ συγκατοικούν για παράδειγμα; Ο έλληνας που βλέπουμε στο βίντεο όπου μένει στο Amsterdam μάλλον συγκατοικεί, κάτι το οποίο δεν φαίνεται ξεκάθαρα στο βίντεο..

seaina είπε...

-->ggia
Καλώς όρισες ggia!
Στο πρώτο μου σχόλιο παραπάνω μίλησα για αυτούς τους "χλιδάνεργους", οι οποίοι ενώ δεν έχουν λεφτά ξοδεέυουν. Θα συμφωνήσω ότι είναι μια νοοτροπία στην οποία πιθανώς να οφείλεται το γεγονός ότι δεν φτιάχνουν τα πράγματα .. δεν ξέρω ..
Να'σαι καλά!!

? είπε...

Πέρασα να ευχηθώ καλό καλοκαιράκι! Φιλιά

Zarathustra είπε...

καπετάνισσα...που έχεις χαθεί????
σε έφαγε μάλλον, όπως και εμάς, το τρέξιμο για να αποκτήσεις, όπως και εμείς, τον πολυπόθητο μισθό των 700€?
αργοπορημένα απαντώ...αλλά απαιτώ νέο ποστ εδώ και τώρα....:-)
καλή δύναμη και καλό φθινόπωρο...

amanAM είπε...

Με στέρηση και με αιματηρή οικονομία κατάφεραν οι δικοί σου να αποκτήσουν ένα σπιτάκι, ρώτα τους, άλλωστε γι αυτό επενδύσανε στο να σπουδάσεις περισσότερο από αυτούς, μπας και ζήσεις εσύ λίγο καλύτερα από εκείνους...