Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

«Μη σκέφτεσαι»

Ακόμα και η πιο αγαπημένη σου μελωδία, όταν επιλεγεί ως ήχος ξυπνητηριού, γίνεται μισητή. Ξυπνάς με δυσκολία και σκέφτεσαι πόσες ημέρες υπολείπονται μέχρι το Σάββατο για να μην ξυπνήσεις στις 6. Τα αγουροξυπνημένα σου βήματα σε οδηγούν στο μπάνιο όπου αντικρίζεις το πρόσωπό σου στον καθρέφτη. Σκύψε, πλύσου και «Μη σκέφτεσαι».
Ντύνεσαι βιαστικά, βάφεσαι μηχανικά και τελικά δε σου αρέσεις. Κάτι πρέπει να κάνεις επιτέλους για αυτό. «Μη σκέφτεσαι».
Με τα κλειδιά στο χέρι φεύγεις για τη δουλειά που τόσο πολύ προσπάθησες να βρεις και που τελικά δεν σου αρέσει. Συνεχείς, μελετημένες προσπάθειες για αναγκαστικές, επιβεβλημένες ανάγκες. Αιματηρές προσπάθειες για αποτελέσματα που ματώνουν. Σηκώνεις τους ώμους. «Μη σκέφτεσαι».
Το ασανσέρ σε αφήνει στο ισόγειο, όπου η πρώτη σου εικόνα είναι τα απλήρωτα κοινόχρηστα που εδώ και καιρό μόνο εσύ χρωστάς. Πότε θα ορθοποδήσεις επιτέλους; Τσάμπα οι «συνεχείς, μελετημένες προσπάθειες» τόσα χρόνια; Προσπερνάς και λες «Μη σκέφτεσαι».
Στο δρόμο προς το αυτοκίνητο μια άσχημη μυρωδιά σουφρώνει τη μύτη σου και σου θυμίζει πως για ακόμα μια μέρα τα σκουπίδια φλερτάρουν με την κορυφή του Έβερεστ. Εκεί επιταχύνεις και φωνάζεις «Μη σκέφτεσαι»!!
Μπαίνεις στο αυτοκίνητο και βάζεις μπρος. Το πρώτο παιχνίδισμα στο μάτι είναι το πορτοκαλί λαμπάκι της στάθμης της βενζίνης. Πάτος. Από ημέρες ψάχνεις φτηνή βενζίνη μα συνηδειτοποιείς πως όσο το καθυστερείς η φτηνότερη τιμή ήταν πάντα η χθεσινή.
«Μη σκέφτεσαι».
Ξεκινάς και ανοίγεις το ραδιόφωνο. Σεισμοί, πόλεμοι, θανατικό παντού. Θανατικό όχι από αγιάτρευτες ασθένειες όπως παλιά. Θανατικό από ζώντες οργανισμούς. «Μη σκέφτεσαι».
Στο φανάρι, με αναμμένο το φλας περιμένεις να στρίψεις μα τελευταία στιγμή σε προσπερνά και σου κλείνει το δρόμο κάποιος άλλος. Τι να πεις; «Μη σκέφτεσαι»
Βγαίνεις στην εθνική οδό η οποία εκτός του ότι είναι η μοναδική σου δίοδος επαφής με τη δουλειά σου, είναι και μποτιλιαρισμένη. Σταμάτα, ξεκίνα, σταμάτα, ξεκίνα, πάλι θα αργήσεις και θα καταναλώσεις μεγάλο μέρος της βενζίνης σου. Αχ υπομονή «Μη σκέφτεσαι»
Στη δουλειά αντιμετωπίζεις πρόσωπα σκυθρωπά, νυσταγμένα που όσο περνάει η ώρα γίνονται όλο και πιο βαριεστημένα. Διακρίνεις επίσης βλέμματα αιχμηρά, γεμάτα δίψα για εξουσία, πρόθυμα να χρησιμοποιήσουν άνομα μέσα για να ανελιχθούν. Σκύψε κάνε τη δουλειά σου ήσυχα και «Μη σκέφτεσαι»
Μετά από κάποιες ώρες δουλειάς, μηχανικά κλείνεις τον υπολογιστή και κατευθύνεσαι προς το αμάξι, όπου πάνω του βλέπεις μια κλήση για παρκάρισμα σε πεζόδρομο. Αυτό σου έλειπε .. και πού αλλού να παρκάρεις;; «Μη σκέφτεσαι»
Ξαναμπαίνεις στο αυτοκίνητο και στην εθνική, όπου και βιώνεις τον άλλο Γολγοθά, της επιστροφής. Στο ραδιόφωνο κάνεις zapping, αλλά δεν ξεφεύγεις από κομμένες εκφράσεις του τύπου: «αυξήσεις, ανεργία, βασικός μισθός, ασφαλιστικό, σύνταξη, τα ταμεία άδεια».
Να νευριάσεις και με το φορτηγό που πάει αργά στην αριστερή λωρίδα της εθνικής ή …. Μπα … . «Μη σκέφτεσαι»
Μπαίνεις στο σπίτι όπου ο μόνος που σε περιμένει είναι η μοναξιά. Ανοίγεις τα παντζούρια να αεριστεί και να φωτιστεί το σπίτι. Οι νέοι λογαριασμοί στέκουν αγέρωχοι και απλήρωτοι στο γραφείο πάνω, αλλά με τρόπο τους αγνοείς. «Μη σκέφτεσαι»
Το στομάχι σου άδειο, όπως και το ψυγείο σου. Εύκολη λύση .. 2 σουβλάκια, μια σαλάτα και 1 coca light (για τις τύψεις). Κάνεις ένα μπάνιο στα γρήγορα ή έτσι συνήθως ξεκινάει. Όταν όμως αρχίσει να ρέει το νερό πάνω σου θες να κάτσεις με τις ώρες. Είναι η ώρα που εξαγνίζεσαι η ώρα που δεν σκέφτεσαι ότι δεν σκέφτεσαι.«Μη σκέφτεσαι»
Με το μπουρνούζι καλά δεμένο στη μέση σου, ανοίγεις την επικοινωνία με τον έξω κόσμο και συνάμα τη συντροφιά σου, την τηλεόραση. Τρως και βλέπεις, λαμβάνεις. Είναι η ώρα που λαμβάνεις. Εισέρχονται μέσα σου τροφή για την επιβίωση και πληροφορίες για την αποχαύνωση. Λάμβανε και «Μη σκέφτεσαι».
Σε κάποια φάση που τελειώνει το φαγητό (επιτέλους μια δραστηριότητα), κοιτάς το κινητό σου. Μηδέν εισερχόμενα και μηδέν αναπάντητες. Ανοίγεις τον υπολογιστή σου, μηδέν email, μηδέν comments. Μηδέν, μηδέν, μηδέν .. «Μη σκέφτεσαι».
Είναι νωρίς. Παίρνεις τηλέφωνο στο πρώτο όνομα που βλέπεις στον κατάλογό σου. Δεν μπορεί. Μετά από τη 7η επανάληψη του σκηνικού, επιτέλους κάποιος μπορεί να βγείτε να πάτε για ένα ποτό. Συναντιέστε και δεν αναγνωρίζεις το πρόσωπο που χρόνια ξέρεις. Δεν είναι τόσο ο πολύς καιρός που έχετε να τα πείτε, όσο το ότι πλέον και αυτός έχει γίνει σαν και εσένα και δεν σκέφτεται. «Μη σκέφτεσαι»
Μιλάτε, μιλάτε, τον κοιτάς και δεν αισθάνεσαι τίποτα. Το μόνο κοινό σας, τα παράπονά σας και οι γκρίνιες σας για τις δυσκολίες της ζωής. Τα συγκαταβατικά σας νεύματα, τα παραδομένα όνειρα. Βαυκαλίζεσαι. Δεν είσαι μόνος.
«Μη σκέφτεσαι»
Γυρνάς στο σπίτι. Ξαπλώνεις στο διπλό σου κρεβάτι, στη δική σου πάντα πλευρά. Η άλλη πλευρά ακόμα αναζητά ιδιοκτήτη. Πρέπει να το γυρίσεις ανάποδα το στρώμα κάποια στιγμή για να μη χαλάσει μονόπλευρα. Κλείνεις το φως.
«Μη σκέφτεσαι»
Ονειρεύσου μόνο. Εκεί πάλι δεν σκέφτεσαι αλλά εκεί όλα είναι όμορφα και εύκολα.
«Μη σκέφτεσαι» λοιπόν.


40 σχόλια:

Γκρινιάρης είπε...

1. Δε βάζεις ποτέ την αγαπημένη σου μελωδία για ξυπνητήρι. Θα τη μισήσεις. Βάλε κάποια ουδέτερη.
2. Δεν ακούς ποτέ ειδησεογραφικό ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο, ειδικά όταν είσαι μποτιλιαρισμένος προς/από τη δουλειά. Προτίμησε κάτι χιουμοριστικό ή πιο απλά μουσική. Και
3. Αν επιλέξεις να δεις τηλεόραση τρώγοντας, δες κάτι ανάλαφρο και ευχάριστο. Μη σου κάτσει και το φαΐ στο λαιμό!

Το θέμα είναι το εξής. Υπάρχει ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος. Και στους δυο κόσμους κάποια πράγματα πάνε κατ' ευχήν και κάποια στραβά. Όταν, κυρίως για λόγους ψυχολογίας, διάθεσης ή απλά συγκυριών, ερχόμαστε αντιμέτωποι μόνο με τα κακά και των δυο κόσμων, τότε η κατάσταση είναι ανυπόφορη για τον καθένα. Διαχώρισε τους δυο κόσμους στο μυαλό σου, δες και τα καλά που υπάρχουν σ' αυτούς (γιατί υπάρχουν, και στους δυο), και κάνε μια χάρη στον εαυτό σου. Προσπάθησε (ναι, προσπάθησε) να βρίσκεις λόγους να χαμογελάς.

seaina είπε...

--> γκρινιάρης
Ειλικρινά δεν θέλω το συγκεκριμμένο κείμενο να αποτελέσει αφορμή για το μελόδραμα "seaina κουράγιο"!
Συμφωνώ απόλυτα σε ό,τι λες και τα ξέρω. Όλοι όσοι ψυχολογικά βρίσκονται σε ένα τέλμα, γνωρίζουν το: Προσπάθησε να βρίσκεις λόγους να χαμογελάς.
Νομίζω καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω να μειώσω τα λόγια σου. Απλά το κόλπο όταν όλα γύρω σου φαίνονται να πηγαίνουν κατά διαόλου, είναι να βρεις τον τρόπο να ξεφύγεις, τον τρόπο να βρεις λόγους να χαμογελάσεις.
Καλημέρα και σε ευχαριστώ πολύ .. για πολλά!

javapapo είπε...

για να το έγραψες όλο αυτό μάλλον Σκέφτεσαι ....αλλά και πάλι...όλοι δεν τα σκεφτόμαστε... :)

seaina είπε...

--> paris apostolopoulos
Σίγουρα όλοι όλα δεν τα σκεφτόμαστε!
:-)

Πίκος Απίκος είπε...

Ξέρεις ότι τα μόνα πράγματα που καταφέρνεις με αυτά που γράφεις είναι:

1)Να θέλω να γράψω κάτι και να σε κάνω να κατουρηθείς από τα γέλια. Ναι είναι ένα βίτσιο μου αυτό θα το προσέξω στο μέλλον:)

2)Αν μη τι άλλο η στάση σου στο μπλογκολεωφορείο θα είναι, θα είναι.... οκ θα δούμε όταν έρθει η ώρα χε,χε,χε. Πάντως ήδη μια ιδέα γυροφέρνει στο μυαλό μου με αυτά που γράφεις...:)

3)Δεν θα σε βομβαρδίσω με κλισέ του τύπου "Seaina κουράγιο", ούτε θα σου δώσω συμβουλές του τύπου "θα έρθουν καλύτερες ημέρες", ούτε θα σου πω ότι "σε πάω πολύ και καλή δύναμη". 'Οχι,όχι, όχι, δεν θα υποκύψω στα κλισέ των σχολιαστών κάθε μπλογκ ανά την επικράτεια... Για μια στιγμή...μόλις το έκανα... φτου:)

Καλησπέρα καπετάνισσα!

seaina είπε...

--> πίκος απίκος
Να'σαι καλά πίκο μου.
Για όλα αυτά που σου προκαλώ και που τελικά δεν τα κάνεις, έχω να πω ευχαριστώ_και για το γεγονός ότι σου προκαλούνται αλλά και για το γεγονός ότι δεν τα πράττεις τελικά.
Κατάλαβες;
Φιλιά πολλά!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

να σκέφτεσαι και να ονειρεύεσαι...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μήπως τα παραλές λίγο καλή μου;
Πάντως, όποτε θες κερνάω καφεδάκι ή ποτάκι ή σινεμαδάκι! Περιμένω μέιλ...

Σοφία είπε...

Δεν ξέρω αν στα θέματα αυτά υπάρχει χώρος για συμβουλές. Προσωπικά όταν κάτι πάει στραβά προσπαθώ να το αλλάξω και όχι να το υπομείνω. Έχω καταλήξει ότι το να προσπαθείς να δεις τα καλά και να αγνοήσεις τα άσχημα έχει αποτέλεσμα μόνο όταν τα άσχημα είναι λιγοστά και δεν σε ενοχλούν τόσο πολύ.

seaina είπε...

--> Σπύρος Σεραφείμ
Σκέφτομαι, ονειρεύομαι και αυτό κάποιες φορές είναι πρόβλημα.

--> Ασκαρδαμυκτί
Μπορεί ναι, μπορεί και όχι!
Ευχαριστώ για τη διάθεση βοήθειας! :)

--> σοφία
..το να προσπαθείς να δεις τα καλά και να αγνοήσεις τα άσχημα έχει αποτέλεσμα μόνο όταν τα άσχημα είναι λιγοστά και δεν σε ενοχλούν τόσο πολύ
Συμφωνώ μιας και αν τα άσχημα είναι πολλά και σοβαρά, δύσκολα μπορείς να τα παραβλέψεις.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλή μου, δεν προσφέρω βοήθεια, την παρέα σου ζητάω!

seaina είπε...

Χμμ νομίζω ότι μια κοπέλα σαν την "πρόκληση" θα σου ταίριαζε καλύτερα!

Zarathustra είπε...

Μήπως ζούμε σ'ένα παράλληλο σύμπαν...εγώ στην μια όχθη και εσύ στην απέναντι?
Μήπως είσαι η αδελφή ψυχή μου (χαχα) που περνάει μια σκατένια περίοδο/ φάση και το αναγνωρίζει με ένα συμμαζεμένο χαμόγελο ενώ δεν ζητάει από κανέναν να της πει κουράγιο γιατί βαρέθηκε απλά να το ακούει, ούτε συμπόνοια, απλά το αποδέχεται και πάει παρακάτω, προσπαθεί με μικρά φτερουγίσματα να ξεκολλήσει από την λάσπη και να βγει ζωντανή όσο το δυνατόν λίγοτερο αναίμακτα, λίγοτερο τραυματισμένη και με ψηλά το κεφάλι, όχι παραιτημένη ούτε εφησυχασμένη του στυλ that's life shit happens...
Το θέμα εργασία-απολαβές-κοινωνική αδικία-σύστημα-συντροφικότητα είναι καθημερινό πλήγμα στο νευρικό μου σύστημα...ας ελπίσουμε ότι θα επουλωθεί κάποια στιγμή και θα βρεθεί κάποιος δρόμος και για μας για να βαδίσουμε...τόσα πολλά ζητάμε πια?
Ίσως ξέφυγα λιγάκι παραπάνω από το ζητούμενο...συγχώρεσέ με και κάτι τελευταίο...
όσο επώδυνο και αν είναι κάνε μια χάρη στον εαυτό σου...μην σταματάς ποτέ να σκέφτεσαι!!!
(ξέρω ότι δεν θα το κάνεις anyway!!!)
Καλημέρα!
Καλή εβδομάδα!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σε πληροφορώ ότι ... τα φαινόμενα απατούν!
άκουσε που σου λέω...

Ανώνυμος είπε...

Σκέψου ότι άμα τα σκεφτείς καλύτερα μπορεί να μη χρειαστεί να μην σκέφτεσαι. Μια σκέψη κάνω μόνο.

seaina είπε...

--> Zarathustra
Λες πέρα από συντέκνισσες να είμαστε και συν-ψυχες! Χαχα!
Προσπαθώ κοριτσάκι να κάνω όλα όσα αναφέρεις, άλλωστε είναι και το ένστικτο της αυτοσυντήρησς που δεν σε αφήνει να κάνεις διαφορετικά.
Anyway δεν θα σταματήσω να σκέφτομαι, αλλά λες να είναι καλό αυτό;;
Φιλιά και καλή εβδομάδα!

--> Ασκαρδαμυκτί
Για να το λες κάτι θα ξέρεις.

--> pedigree
Λες; Θα μου πεις από το να είσαι έτσι όπως είσαι, άστο να πάει!!
Καλή εβδομάδα!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πες ότι δεν θες να με δεις...κι άσε τις δικαιολογίες!

? είπε...

περιέγραψες και την δικιά μου απλή καθημερινότητα.δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε όρεξη για σκέψη.κι ο χρόνος κυλάει..

Ανώνυμος είπε...

Χμμ...τυχαια περιπλανώμενος επεσα πανω στο blog σου.
Λοιπον, καποια απο αυτα που λες μου θυμίζουν περίπου τον παλιο μου εαυτό. Καποτε και εγω ετσι σκεφτόμουν.
Καποια στιγμή όμως συνέβη κάτι απροσδόκητο στη ζωη μου, που εκανε όλα αυτά να φαίνονται τόσο μικρά. Το πρωινό ξυπνημα για τη δουλεια, την κίνηση και το μποτιλιάρισμα στους δρομους, τους ανθρώπους που συναντούσα καθημερινά και που είχαν καταντήσει βαρετοί. Τα πολλά έξοδα, τα λίγα χρήματα που έμεναν στην άκρη..

Εκεινες τις στιγμές θα εδινα λοιπόν τα πάντα να νιώσω όλα αυτα ξανα. Και να γυρίσω το χρόνο πίσω.
Και ηταν αυτοι οι βαρετοι ανθρωποι που ο καθένας με το δικό του τρόπο με στήριξε στις δυσκολες στιγμές.

Και επειτα κατάλαβα οτι ημουν πολύ τυχερός που τα είχα όλα αυτα. Και άλλα πραγματα πολλά. Και ημουν δυσαρεστημένος γιατι απλά τα θεωρούσα 'δεδομένα'.
Και ομως την ίδια στιγμή άλλοι άνθρωποι τα ονειρεύονται. Και δεν εχουν την τυχη να τα γευτουν ποτέ.

Τελικά ειναι στη φυση του ανθρώπου να μην είναι ποτε ευχαριστημένος. Να επιθυμεί πάντα κατι καλύτερο. Και κατα κάποιο τρόπο καλά κάνει. Αλλα μερικές φορές ξεχνάει άλλα πράγματα ακόμα πιο σημαντικά. Και έρχονται στο νου του μόνο οταν νιώθει οτι τα χάνει.

Και ετσι ξυπνάω κάθε πρωί με χαμόγελο. Και γουστάρω που θα βγω εξω στον κόσμο. Και θα σχεδιάσω τη μέρα μου και αν δεν μου βγει οπως την σχεδίασα και πάλι θα γελάσω. Και δεν θα αφήσω καμμία στιγμή να παει χαμένη. Γιατι η ζωη είναι μικρή και είναι όμορφη.

seaina είπε...

--> ασκαρδαμυκτί
Εσύ δεν θες πρώτος να βγεις μαζί μου και άσε τα υπόλοιπα.

--> Νίκος Κ.
Να χαρώ εγώ τώρα που δεν είμαι μόνη σε αυτό;; Μπα όχι δεν μπορώ ..

--> ανώνυμος
Καλώς όρισες!
Έχεις δίκιο ότι οι άνθρωποι είμαστε αχάριστοι και ότι εκτιμάμε κάτι μόνο αν κινδυνεύσουμε να το χάσουμε. Από την άλλη η παραμονή στα δεδομένα δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για στασιμότητα. Η ευτυχία βρίσκεται κάπου στην μέση, στην ισορροπία των παραπάνω.
Σίγουρα το συγκλονιστικό που σου συνέβει, λειτούργησε λυτρωτικά ως προς την απαισιοδοξία σου και σε οδήγησε να εκτιμάς τα απλά και τα σημαντικά ίσως, πολλές φορές.
Προσωπικά δεν μπορώ να περιμένω ένα τέτοιο γεγονός (το οποίο μπορεί να μην έρθει ποτέ), κάνω κάτι άλλο και όσον αφορά το αποτέλεσμα, το μέλλον θα δείξει.
Καλημέρα σου!

Ανώνυμος είπε...

καπετάνισσα, δεν σκέφτομαι τίποτα....
πολλά φιλιά!!!!!!!!!!

seaina είπε...

--> spaigeck
Χαχαχα! Καλώ την λοιπόν!!

tzonakos είπε...

Φυσικά σκέφτεσαι και ονειρεύεσαι και επιθυμείς.
Αλλιώς τι θα ήσουν ;
Αλλαξε σταθμό στο ραδιόφωνο το πρωί, εγω το εκανα κι εχω λιγότερο τσίτωμα στο γραφείο.
Οι μικρές μάχες με την καθημερινότητα ειναι αυτες που κάνουν όμορφη τη ζωή, ειδικα οταν δεις οτι πέτυχες κάποια μικρή νίκη.
Περιγράφεις πολλά απο αυτά που ζω κι εγω και πολλοί κάθε μερα.
Αν διαβάσουν στο μέλλον, σε 50 χρόνια κάποιοι αυτα που γράφουμε τωρα εμεις, άραγε τι θα σκεφτούν ;
Εγω λεω πως θα σκεφτούν οτι όσοι ζήσαμε στον πλανήτη αυτη την εποχή κάναμε όνειρα.
Ισως τότε δεν μπορεί καν να ονειρευτεί ο κόσμος.
Καλημέρα seaina.

seaina είπε...

--> tzonakos
Αυτό σκέφτοαμαι και εγώ, ίσως είμαστε σε καλύτερη μοίρα εμείς από τους μελλοντικούς βιοπαλαιστές.
Καλό βράδυ!

the BluElephant είπε...

..μάλλον χρειάζεσαι λίγες διακοπές..

και δεν λέει πουθενά 'μη σκέφτεσαι'...

δική μας απόφαση είναι όπως όλα τα άλλα

άμα θέλω να σκεφτώ να πα να...

καλησπέρα σου

seaina είπε...

--> the bluelephant
Μπορεί και να έχεις δίκιο .. διακοπές από πολλά!!
Καλημέρα σου και καλώς επιβιβάστηκες εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ωραιο κειμενο! Μπραβο!

seaina είπε...

--> anisixos
Καλώς όρισες και σε ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

de γινεται.
γινεται;;;

Ανώνυμος είπε...

σορρυ ο πανω ειμαι
ονοματοδοσιας

seaina είπε...

--> onomatodosias
Δεν γίνεται εύκολα, είναι αλήθεια.

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

ουπς!!
ναμαι και εγώ
Τι βλέπω εδώ παλιά καλή μου φίλη, κοσμοσυροή !!
Τι συμβαίνει ?
Να μην πω και εγώ τα δικά μου τώρα αφού όλη η παρέα με καλυψε και πιό πολύ ο ανώνυμος που μοιάζουμε στην σισιοδοξία.
Ομολογώ πάντως ότι και εγώ τα χαστούκια και τις μαύρες τα έχω συναντήσει και τα συναντω΄ουκ ολι΄γες φορές, δεν ειμαι δα και χαζοχαρούμενος απλά έχω βρεί μια άμυνα στο χαμόγελοτην αισιοδοξία και στο να μην αφήνω το μυαλό να τελματώνει.
Τώρα και εγώ ήθελα έξοδο και ποτάκι αλλά με προλαβαν ¨-)

seaina είπε...

-->sakis
Καλημέρα Σάκη και καλή εβδομάδα!!
Είναι καλό να είσαι αισιόδοξος .. και εγώ κατά βάθος είμαι. Υπάρχουν στιγμές όμως που η απαισιοδοξία σε κυριεύει και απλά δεν την παλεύεις!
Όσο για το ποτάκι, άλλη φορά!! :-)

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Εχεις δίκιο Θαλασσένια μου, έχεις δίκιο.
Γι αυτο όποτε, γράφε να ξεσπάσεις και να μιλάμε από εδώ. Είμαστε και μεις εδώ.
Γι το άλλο όποτε θελήσεις και από κοντά σφύρα
καλημέρες αισιοδοξες¨-)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Που χάθηκες βρε συ;
Πάντως, όπου κι αν είσαι σου εύχομαι καλά Χριστούγεννα με υγεία και ευτυχία!

koulpa είπε...

Ακόμα εκτός;.. Καλή επάνοδο εύχομαι.. χρόνια πολλά και καλή χρονιά:):)

γιώργος είπε...

Καλημέρα…
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά…
Χρόνια καλά, με υγεία και ευτυχία…
Εύχομαι κάθε ευχή σου να πραγματοποιηθεί, όσο μεγάλη ή μικρή μπορεί να είναι…
Και πάνω απ’ όλα, να είμαστε καλά, να τα λέμε διαδικτυακά, με κείμενα ψυχής…
Την καλημέρα μου και πάλι…

seaina είπε...

-->ασκαρδαμυκτί
Σε ευχαριστώ και καλή χρονιά να έχεις!

-->koulpa
Ακόμα..καλή χρονιά!

-->γιώργος
Χρόνια πολλά κι σε σένα και εύχομαι να τα λέμε δικτυακά!

Klearchos είπε...

Καλή χρονιά και ό,τι επιθυμείς!!!

SkiA είπε...

Πολύ ωραίο post. Καλή χρονιά & ό,τι επιθυμείς