Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Μια στάση


Ξεκίνησε ένα ταξίδι δίχως να ερωτηθεί. Το ξεκίνησε υπό φαινομενικά ιδανικές συνθήκες, παρόλο που όσο αποκτούσε εμπειρίες διαπίστωνε ότι οι συνθήκες ήταν ύπουλα τρωτές.
Κλήθηκε να συνεχίσει .. το ένστικτο της αυτοσυντήρησης βλέπετε _ αυτό το ένστικτο το οποίο μας ωθεί να μεταλλάξουμε χαρακτηριστικά μας, να "χαμαιλεοντίσουμε" γνωρίσματά μας.

Εφοδιασμένη με το δικό της γενετικό υλικό και το επίκτητο "ιδανικό", πορεύτηκε αρχικά με δισταγμό, έτσι δοκιμαστικά. Ο δρόμος δύσκολος μα συνάμα ενδιαφέρον, την καλούσε σε ακόμα πιο δύσβατα μονοπάτια. Συχνά πυκνά σε στάσεις της, γευόταν τους καρπούς της επιτυχίας της. Παράλληλα όμως στα νυχτέρια της πάλευε με δαίμονες, οι οποίοι άρχισαν από νωρίς να στοιχειώνουν τα όνειρά της. Αυτοί οι δαίμονες με το πέρασμα του χρόνου την επισκέπτονταν δίχως πρόγραμμα, πότε σε στρωτά μονοπάτια και πότε σε κακοτράχαλα βουνά. Αναγκασμένη να συνεχίσει με τις δυνατές λιγότερες απώλειες, βρήκε τρόπο να τους αγνοεί, να στρέφει τα αυτιά της κόντρα στον άνεμο, μην αφήνοντας χώρο για τίποτα άλλο.

Η περιέργειά της, το πείσμα της και η λαχτάρα της για νέους προορισμούς την πήγαν μακριά. Για πολλούς η επιτυχημένη ταξιδεύτρια, είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, ένας γεμάτος, πλήρης άνθρωπος. Κι όμως, ευπροσάρμοστη σε εξωγενείς παράγοντες έμαθε να ανταπεξέρχεται σε καθημερινά, πρακτικά θέματα, αλλά να πολεμά τους δαίμονες δεν έμαθε ποτέ. Απόπειρες μόνο με εφήμερα αποτελέσματα. Τίποτα το διαχρονικό.

Όσο περισσότερο αγνοούσε αυτούς τους δαίμονες, τόσο τους ενδυνάμωνε. Τους άφησε να επηρεάσουν τη διάπλαση της πορείας της. Η επιρροή τους αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητάς της.

Άραγε μπορούσε να τους αντιμετωπίσει νωρίτερα; Μόνη ή με βοήθεια; Κι αν τους αντιμετώπιζε ποια θα ήταν σήμερα; Τι ταξίδια θα επέλεγε και με ποιο τρόπο θα τα βίωνε;

Τον τελευταίο καιρό κάνοντας ριψοκίνδυνα ταξίδια, ρισκάρισε, δεν υπολόγισε τις συνέπειες πιθανής αποτυχίας. Παράλληλα, ξεχασμένοι και μη δαίμονες εμφανίστηκαν πάλι στη ζωή της. Επιπλέον ο καιρός κάθε άλλο παρά ευνοϊκός στάθηκε. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, μια γριά τσιγγάνα που συνάντησε τυχαία στο δρόμο της, την προειδοποίησε για την δυσοίωνη έκβαση των ταξιδιών της.

Λύγισε. Συνέχισε με λιγότερο σθένος, με πεσμένα φτερά, αλλά συνέχισε. Θα μου πεις και πώς να σταματήσει κανείς. Τα μάτια της γεμάτα μελαγχολία πια, αποθάρρυναν τους πιθανούς συνομιλητές της. Η ψυχή της γεμάτη απογοήτευση απέτρεψε πιθανή ψυχολογική προσέγγιση. Κάτι τέτοιες ώρες είμαστε μόνοι. Έτσι και αυτή, μπορεί καθημερινά να περιτριγυρίζεται από πολλούς συνταξιδιώτες, μα αισθάνεται και είναι μόνη. Δεν ξέρω καν αν μια προσέγγιση είναι ικανή να της δώσει μια ώθηση. Πολλοί επιχειρούν, μα όλα είναι στη μίζα του δικού μας μυαλού.

Αποφασίζει λοιπόν, να κάνει μια μεγάλη στάση. Να ταξιδέψει πλέον μόνο σε εσωτερικά μονοπάτια. Να συναντήσει τους δαίμονές της και να τους αντιμετωπίσει. Δίχως αυτό, μέλλον δεν υπάρχει. Μπορεί να γελά, να δείχνει πρόσχαρη και οικεία να την προσεγγίσεις, αλλά μέσα της υπάρχει τόση απρόσμενη αναστάτωση. Καιρό τώρα κολλημένη μέσα σε ένα έλος, αφήνεται να βουλιάξει. Προκειμένου να την καλύψει ο βούρκος, θα δοκιμάσει κάτι να κάνει.

Όταν και άμα καταφέρει κάτι θα επιστρέψει.


Ως τότε απλά θα σας παρατηρεί και που και που θα αφήνει το σημάδι της.

22 σχόλια:

Πίκος Απίκος είπε...

Καλύτερα μια πρόσκαιρη εσωτερική αναστάτωση και αναζήτηση παρά ένας συμβιβασμός με τους δαίμονες απλά για να "φαίνεται" ότι όλα είναι καλά...

Κανένα ταξίδι αυτογνωσίας δεν είναι εύκολο αλλά ο οποιοσδήποτε μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει από την όποια τέτοια διαδικασία.

Την καλησπέρα μου και καλή δύναμη σε όποιον τη χρειάζεται.

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει, ένας σκληρός δίσκος έσκασε δε θα πεθάνουμε κιόλας (αυτό σε περίπτωση που η παραπάνω αφήγηση αναφέρεται σε εσένα). Πάντως κατά τη γνώμη μου όλες οι στιγμές έχουν την αξία που τους δίνουμε. Αν κάθεται κανείς προσκολλημένος στη μελαγχολία του, τότε απλά θα τη μεγεθύνει. Καλό είναι να κλείνουμε που και που τις πόρτες και τα παράθυρα που μπάζουν για να μπορέσει να ζεσταθεί και αυτό το ρημάδι το δωμάτιο.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

οι πιο ενδιαφέροντες δρόμοι είναι οι δύσβατοι. Σου εύχομαι να έχεις το κουράγιο να τους διαβείς...

koulpa είπε...

..Οι δρόμοι οι λιγότερο ταξιδεμένοι.. καλό κουράγιο.. καλή και ασφαλή επάνοδο..

run Stella, run είπε...

χωρις στασεις δε φτανεις ποτε στον προορισμο σου.

καλη ξεκουραση:)

seaina είπε...

--> Πίκος Απίκος
Σίγουρα ο συμβιβασμός με δαίμονες είναι στασιμότητα.

--> pedigree
Άσχετο και για αυτό ασχολίαστο.

--> Σπύρος Σεραφείμ
Συμφωνώ απόλυτα για το ενδιαφέρον του δύσκολου ταξιδιού.

--> koulpa
Καλή εβδομάδα!

--> η χρυσόσκονη του ψαρά
Και αυτό σωστό ..

Ανώνυμος είπε...

Seaina, καλές οι στάσεις δε λέω, αλλά αρκεί να διαρκούν λίγο
και να ξανανεβαίνεις γρήγορα στο "λεωφορείο":))
Φιλιά.....

seaina είπε...

--> traveller
Ακριβώς, αυτό εύχομαι και εγώ! :-)

? είπε...

τι θέλει να πει ο ποιητής?

seaina είπε...

--> Νίκος Κ.
Ό,τι καταλάβει ο καθείς.
Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

auth h istoria kati mou thumise...kalhmera!!keep walking..

seaina είπε...

--> blue
Με καλοπροαίρετη ματιά, σε όλους νομίζω κάτι θυμίζει.
Να'σαι καλά γλυκιά μου.

Jason είπε...

Αυτό το "τι θέλει να πει ο ποιητής; - ό,τι καταλάβει ο καθείς" μου άρεσε πάρα πολύ.
Τόσο άμεσο και ειλικρινές και από τις 2 πλευρές. :)
Εγώ θα πω απλώς: Ωραία γραφή.

seaina είπε...

--> Jason
Καλώς όρισες Ιάσωνα (σωστά;;) στις δίνες που ταλαιπωρούν το πλοιάριό μου ! Σε ευχαριστώ :-)

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Eλπίζω αυτή η διακοπή να κάνει την ηρωίδα μας πιο δυνατή..Γιατί θέλουμε να διαβάσουμε και συνέχειες...Φιλιά.

seaina είπε...

-->νίκος
Είμαι η πρώτη που το εύχομαι αυτό. Σε ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη.

Kallitexnes είπε...

πάρα πολυ ωραίο κείμενο....

-Γιώργος

seaina είπε...

--> kallitexnes
Η ζωή γράφει τις ομορφότερες ιστορίες!
Καλώς ορίσατε στο πλοίο μου, τιμή μου να επιβιβάζονται και καλλιτέχνες, προσδίδουν κύρος!

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Οι δαίμονες μας μας χαρακτηρίζουν.

Και η κακιά μοίρα του ανθρώπου είναι ότι επιβάλλεται να τους αντιμετωπίζει στα ίσια για να μη πνιγεί θαλασσένια μου. !!
είσαι παλληκάρι

Μέσα από την διαδικασία θα βγείς ξανανιωμένη να είσαι σίγουρη

Μαζί σου σε ότι χρειαστείς.

Τα πιό ωραία κείμενα βγάινουν κάτω από συναισθηματικές φορτίσεις ευτυχώς ή δυστυχώς

seaina είπε...

--> sakis
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά και υποστηρικτικά σου λόγια.
"Τα πιό ωραία κείμενα βγαίνουν κάτω από συναισθηματικές φορτίσεις ευτυχώς ή δυστυχώς" .. το έχω σκεφτεί πολλές φορές και εγώ ..
Καλή σου ημέρα!

Roadartist είπε...

Μόλις σε βρήκα! Καινούργια στο blogging! .. Πολύ ενδιαφέρον κ προσεγμένο blog, με ωραίες φωτογραφίες! Όμορφα..Όποτε θες πέρνα κ εσύ βολτούλα απο το blog μου!

seaina είπε...

--> roadartist
Σε ευχαριστώ πολύ και καλώς όρισες στο καραβάκι μου!